Obraz wystawiany:
- wystawa monograficzna "Wacław Wąsowicz (1891-1942)" w Muzeum Narodowym w Warszawie, 1969, nr kat. I, 124, s. 157
Malarz, grafik (drzeworyty), projektant sztuki użytkowej i dekoracji wnętrz, autor plakatów i ceramiki, pedagog. Studiował w Klasie Rysunkowej w Warszawie (1909-1910) u M. Kotarbińskiego, w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1911-1914) u I. Pieńkowskiego i w ASP w Krakowie (1914) u J. Malczewskiego. Członek grupy "Formiści", "Rytmu" i "Rytu". "Łączył łagodną stylizację form z kręgu Rytmu [...] ze skłonnościami kolorystycznymi. Od pobytu w Paryżu w 1931 przejął wpływy geometryzowanej groteski T. Makowskiego. Jego gęste, fakturowe malarstwo charakteryzowały częste zmiany stylu, przetwarzanie różnych inspiracji [...]" (J. Chrzanowska-Pieńkos, A. Pieńkos).
olej na płótnie, 89 x 116 cm,
na odwrocie na krośnie uszkodzona nalepka Instytutu Propagandy Sztuki (późne l. 30-te) z danymi o obrazie (słabo czytelne) oraz napis odręczny "W. WĄSOWICZ" i "Żniwa II"
Obraz wystawiany:
- wystawa monograficzna "Wacław Wąsowicz (1891-1942)" w Muzeum Narodowym w Warszawie, 1969, nr kat. I, 124, s. 157
Malarz, grafik (drzeworyty), projektant sztuki użytkowej i dekoracji wnętrz, autor plakatów i ceramiki, pedagog. Studiował w Klasie Rysunkowej w Warszawie (1909-1910) u M. Kotarbińskiego, w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1911-1914) u I. Pieńkowskiego i w ASP w Krakowie (1914) u J. Malczewskiego. Członek grupy "Formiści", "Rytmu" i "Rytu". "Łączył łagodną stylizację form z kręgu Rytmu [...] ze skłonnościami kolorystycznymi. Od pobytu w Paryżu w 1931 przejął wpływy geometryzowanej groteski T. Makowskiego. Jego gęste, fakturowe malarstwo charakteryzowały częste zmiany stylu, przetwarzanie różnych inspiracji [...]" (J. Chrzanowska-Pieńkos, A. Pieńkos).