Pejzaż ukazuje fragment Morskiego Oka, brzegu i piargi u podnóży Mięguszowieckich Szczytów. Obraz został omówiony i reprodukowany w artykule Witolda Huculaka . Autor zwraca uwagę jak swobodnie odmalowuje Gałek niknące w wodzie głazy i okruchy skalne, kontrapunktując ten motyw odbiciami otoczenia w tafli jeziora.
Obraz jest utrzymany w wyrównanej, harmonijnej tonacji kolorystycznej, właściwie oddającej nastrój cichego, pochmurnego dnia nad brzegiem Morskiego Oka.

Obraz wystawiany i reprodukowany w:
– Góry widoków. Stanisław Gałek i tatrzańscy pejzażyści jego czasów, Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem, 18 XI 2016 – 5 I 2017 (bez numeracji stron i reprodukcji);
– W. Huculak, Wyczółkowski, Mroczkowski i inni, „Tatry“ nr 61, lato 2017, str. 170-175.

81
Stanisław GAŁEK (1876 - 1961)

ZNAD MORSKIEGO OKA

olej, tektura
33,3 x 48,6 cm (w świetle oprawy)
sygn. p.d.: ST. GAŁEK
Na odwrocie nalepka z wystawy w Muzeum Tatrzańskim (druk, pieczęć): Muzeum Tatrzańskie im. dra Tytusa Chałubińskiego w | Zakopanem | Zakopane ul. Krupówki 10 | autor Stanisław Gałek | tytuł Morskie Oko | rok MUZEUM TATRZAŃSKIE | im. dra Tytusa Chałubińskiego | ul. Krupówki 10, tel. 52-05, 29-35 | 34-500 ZAKOPANE | 0278385 | technika olej, tektura | wystawa „Stanisław Gałek i tatrzańscy pejzażyści jego czasów“ | (18 listopada 2016 – 26 lutego 2017)

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Pejzaż ukazuje fragment Morskiego Oka, brzegu i piargi u podnóży Mięguszowieckich Szczytów. Obraz został omówiony i reprodukowany w artykule Witolda Huculaka . Autor zwraca uwagę jak swobodnie odmalowuje Gałek niknące w wodzie głazy i okruchy skalne, kontrapunktując ten motyw odbiciami otoczenia w tafli jeziora.
Obraz jest utrzymany w wyrównanej, harmonijnej tonacji kolorystycznej, właściwie oddającej nastrój cichego, pochmurnego dnia nad brzegiem Morskiego Oka.

Obraz wystawiany i reprodukowany w:
– Góry widoków. Stanisław Gałek i tatrzańscy pejzażyści jego czasów, Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem, 18 XI 2016 – 5 I 2017 (bez numeracji stron i reprodukcji);
– W. Huculak, Wyczółkowski, Mroczkowski i inni, „Tatry“ nr 61, lato 2017, str. 170-175.