Losy Złożenia do grobu długo nie były znane; jeszcze w 1979 r. obraz uchodził za zaginiony, a na otwartej wówczas wielkiej, monograficznej wystawie prac Józefa Simmlera w Muzeum Narodowym w Warszawie pokazano jedynie dwa szkice olejne oraz 14 studiów rysunkowych ze zbiorów warszawskiego i krakowskiego Muzeum Narodowego. Szkice te dobrze charakteryzują metodę pracy Simmlera, jako malarza-akademika wychodzącego od studiów aktów bohaterów obrazu i dopiero później oblekającego postaci w szaty.
W roku 1855, Józef Simmler „chcąc dać się poznać szerszej publiczności“ wystawił Złożenie do grobu, wśród pięciu wybranych obrazów w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności na Krakowskim Przedmieściu. Głosy krytyki były bardzo przychylne – J. I. Kraszewski pisał, np.: Złożenie w grobie, kompozycja zalet pełna, obraz malowany prześlicznie...
Przez współczesnych obraz oceniany był wysoko. Wojciech Gerson – chwaląc zalety rysunku i koloru – Złożenie do grobu Chrystusa Pana określił najwyższym [...] talentu w tej dobie życia artysty naszego wyrazem...
Bibliografia w wyborze:
– W. Gerson, Józef Simmler i jego dzieła, [w:] Biblioteka Warszawska, 1868, t. II, s. 510-511;
– Józef Simmler 1823-1868. Katalog wystawy monograficznej, Katalog pod redakcją T.S. Jaroszewskiego i E. Charazińskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1979, s. 63-64, nr kat. B/6, s. 82, nr kat. III A; [uwaga: tu pełna bibliografia];
– E. Charazińska, Józef Simmler, [w:] E Charazińska, E. Micke-Broniarek, A. Tyczyńska, Malarstwo polskie w zbiorach prywatnych, Warszawa 1995, il. 21 na s. 23.
olej, płótno dublowane
73 x 106,7 cm
sygn. p.d.: J. Simler. | 1852
Na ramie nalepka wystawy w TZSP w Warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w roku 1904, gdzie obraz mógł być wystawiony, poza katalogiem.
Losy Złożenia do grobu długo nie były znane; jeszcze w 1979 r. obraz uchodził za zaginiony, a na otwartej wówczas wielkiej, monograficznej wystawie prac Józefa Simmlera w Muzeum Narodowym w Warszawie pokazano jedynie dwa szkice olejne oraz 14 studiów rysunkowych ze zbiorów warszawskiego i krakowskiego Muzeum Narodowego. Szkice te dobrze charakteryzują metodę pracy Simmlera, jako malarza-akademika wychodzącego od studiów aktów bohaterów obrazu i dopiero później oblekającego postaci w szaty.
W roku 1855, Józef Simmler „chcąc dać się poznać szerszej publiczności“ wystawił Złożenie do grobu, wśród pięciu wybranych obrazów w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności na Krakowskim Przedmieściu. Głosy krytyki były bardzo przychylne – J. I. Kraszewski pisał, np.: Złożenie w grobie, kompozycja zalet pełna, obraz malowany prześlicznie...
Przez współczesnych obraz oceniany był wysoko. Wojciech Gerson – chwaląc zalety rysunku i koloru – Złożenie do grobu Chrystusa Pana określił najwyższym [...] talentu w tej dobie życia artysty naszego wyrazem...
Bibliografia w wyborze:
– W. Gerson, Józef Simmler i jego dzieła, [w:] Biblioteka Warszawska, 1868, t. II, s. 510-511;
– Józef Simmler 1823-1868. Katalog wystawy monograficznej, Katalog pod redakcją T.S. Jaroszewskiego i E. Charazińskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1979, s. 63-64, nr kat. B/6, s. 82, nr kat. III A; [uwaga: tu pełna bibliografia];
– E. Charazińska, Józef Simmler, [w:] E Charazińska, E. Micke-Broniarek, A. Tyczyńska, Malarstwo polskie w zbiorach prywatnych, Warszawa 1995, il. 21 na s. 23.