Postać z hinduizmu i buddyzmu tybetańskiego. Ma postać pół człowieka, pół ptaka, w rękach i dziobie trzyma węża - króla nagów - co symbolizuje panowanie Garudy nad żywiołem wody. Garuda jest bowiem reprezentacją zbawczej energii ognia. W hinduizmie Garuda jest wierzchowcem boga Wisznu, synem wieszcza Kaśjapy. Mity opowiadają o tym, jak ukradł bogom nektar nieśmiertelności i stał się pogromcom wężów czyli nagów, uważanych w Indiach za ucieleśnienie chaosu, symbol wszelkiego zła, destrukcji. W buddyzmie tybetańskim Garuda jest postacią dobrą - w jednym ze swych wcieleń miał się nią stać sam Budda Gautama. Tybetańczycy wierzą, że Garuda, jako reprezentacja energii ognia, ma leczyć różne choroby wywoływane przez nagi, szczególnie nowotwory.