Pochodzenie:
Według przekazu rodziny kolekcjonera obraz został zakupiony z pracowni artysty przez Stanisława Pawła Żyfkę-Zagrodzińskiego, farmaceutę z Brwinowa.
Reprezentował indywidualność całkowicie odmienną od Wojtkiewicza, przeciwstawiając jego sarkastycznej i chorobliwej sztuce malarstwo typu lirycznego. Pod względem tematycznym nawiązywał czasem do Malczewskiego, a formą przypominał zarówno swego nauczyciela, jak i Wyspiańskiego, pod którego wpływem wprowadzał do swych olejnych obrazów elastyczną linię i kontur, kreślony jednak w sposób bardziej dyskretny
w związku z odmiennością olejnego tworzywa.
Tadeusz Dobrowolski, Sztuka Młodej Polski, PWN, Warszawa 1963, s. 263.
olej, tektura
50,5 x 74 cm
sygn. p.d.: Wlastimil Hofmann | 1922
Pochodzenie:
Według przekazu rodziny kolekcjonera obraz został zakupiony z pracowni artysty przez Stanisława Pawła Żyfkę-Zagrodzińskiego, farmaceutę z Brwinowa.
Reprezentował indywidualność całkowicie odmienną od Wojtkiewicza, przeciwstawiając jego sarkastycznej i chorobliwej sztuce malarstwo typu lirycznego. Pod względem tematycznym nawiązywał czasem do Malczewskiego, a formą przypominał zarówno swego nauczyciela, jak i Wyspiańskiego, pod którego wpływem wprowadzał do swych olejnych obrazów elastyczną linię i kontur, kreślony jednak w sposób bardziej dyskretny
w związku z odmiennością olejnego tworzywa.
Tadeusz Dobrowolski, Sztuka Młodej Polski, PWN, Warszawa 1963, s. 263.