Andrzej Stopka – scenograf, malarz, grafik. W 1931 roku ukończył ASP w Krakowie. Od 1945 związany z teatrem, jako scenograf. W latach 60-ych stworzył swoje najlepsze prace do przedstawień reżyserowanych przez Kazimierz Dejmka, w tym do słynnej inscenizacji Dziadów Mickiewicza (1967) , których zdjęcie ze sceny było iskrą do szerokiego protestu studentów Uniwersytetu Warszawskiego. Przedstawienie to, planowane jako wydarzenie związane z rocznicą rewolucji październikowej, stało się wielką patriotyczną demonstracją. „Wielka Improwizacja” w wykonaniu Gustawa Holoubka stała się manifestem skierowanym przeciwko reżimowi i zależności od ZSRR. Świadome tego władze wydały rozporządzenie o zdjęciu sztuki ze sceny — ostatnie przedstawienie miało miejsce 30 stycznia 1968 roku w Warszawie.

50
Andrzej STOPKA (1904-1973)

Zjawa (Zosia)

ołówek, gwasz, papier; 23 x 12cm (w świetle oprawy, passe-partout), 42,5 x 35 cm (oprawa, rama);
opisany l. d.: Zjawa (Zosia); opisany na passe-partout pod rysunkiem: "DZIADY" - A. MICKIEWICZA / KOSTIUM ZJAWY (ZOSI) / PROJEKT ANDRZEJA STOPKI / 1968 r.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Andrzej Stopka – scenograf, malarz, grafik. W 1931 roku ukończył ASP w Krakowie. Od 1945 związany z teatrem, jako scenograf. W latach 60-ych stworzył swoje najlepsze prace do przedstawień reżyserowanych przez Kazimierz Dejmka, w tym do słynnej inscenizacji Dziadów Mickiewicza (1967) , których zdjęcie ze sceny było iskrą do szerokiego protestu studentów Uniwersytetu Warszawskiego. Przedstawienie to, planowane jako wydarzenie związane z rocznicą rewolucji październikowej, stało się wielką patriotyczną demonstracją. „Wielka Improwizacja” w wykonaniu Gustawa Holoubka stała się manifestem skierowanym przeciwko reżimowi i zależności od ZSRR. Świadome tego władze wydały rozporządzenie o zdjęciu sztuki ze sceny — ostatnie przedstawienie miało miejsce 30 stycznia 1968 roku w Warszawie.