Jeden z najwybitniejszych uczniów Stanisławskiego i najważniejszych reprezentantów jego szkoły. Studiował w ASP w Krakowie (1900-1908) u J. Mehoffera, L. Wyczółkowskiego, J. Stanisławskiego i J. Pankiewicza. Od 1930 r. wykładał tam, od 1937 r. jako profesor. Należał do "Secesji" wiedeńskiej i Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Wystawiał w kraju i za granicą, w warszawskim TZSP oraz krakowskim i lwowskim TPSP, na wystawach "Secesji" w Berlinie, Monachium i Wiedniu. Malował przede wszystkim pejzaże górskie i podgórskie, szczególnie tatrzańskie.
Pejzaże tatrzańskie znajdują się m.in. w zbiorach Muzeów Narodowych w Krakowie, Warszawie i Wrocławiu. Był mistrzem światłocienia plenerowego i przedstawiania topniejącego śniegu.
olej na tekturze, 27,8 x 51 cm,
sygnowany p.d. "Stefan Filipkiewicz."
Jeden z najwybitniejszych uczniów Stanisławskiego i najważniejszych reprezentantów jego szkoły. Studiował w ASP w Krakowie (1900-1908) u J. Mehoffera, L. Wyczółkowskiego, J. Stanisławskiego i J. Pankiewicza. Od 1930 r. wykładał tam, od 1937 r. jako profesor. Należał do "Secesji" wiedeńskiej i Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Wystawiał w kraju i za granicą, w warszawskim TZSP oraz krakowskim i lwowskim TPSP, na wystawach "Secesji" w Berlinie, Monachium i Wiedniu. Malował przede wszystkim pejzaże górskie i podgórskie, szczególnie tatrzańskie.
Pejzaże tatrzańskie znajdują się m.in. w zbiorach Muzeów Narodowych w Krakowie, Warszawie i Wrocławiu. Był mistrzem światłocienia plenerowego i przedstawiania topniejącego śniegu.