Na odwrocie (na płótnie) odręczny napis własnościowy (słabo czytelny) i data "Warszawa / dnia 15 - IV 1973 r." oraz orzeczenie dr. Kazimierza Buczkowskiego, kustosza Muzeum Narodowego w Krakowie i biegłego sądowego w zakresie dzieł sztuki, wystawione w Krakowie dnia 28 XII 1944 r. (z pieczątką i podpisami), w którym czytamy m.in.: "Obraz [
] przedłożony mi do zbadania, jest / według mego przekonania oryginalnym dziełem Juliana Fałata /1853-1929/ / i ma cechy charakterystyczne twórczości tego artysty".
Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1869-1871), na Politechnice w Zürichu i Monachium (1873) oraz w Akademii monachijskiej (1878-1880) u A. Strähubera i J. L. Raaba. Był nadwornym malarzem Wilhelma II w Berlinie oraz członkiem Berlińskiej Akademii Sztuki. Należał też do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", TPSP w Krakowie i TZSP w Warszawie. Był dyrektorem i rektorem Szkoły Sztuk Pięknych (od 1900 r. ASP) w Krakowie (1895-1909). Malował przede wszystkim w technice akwareli, ale także olejno i pastelami. Przedstawiane przez niego tematy to zimowe polowania i pejzaże, sceny rodzajowe i portrety.
Od lat 90. XIX wieku Fałat szukał miejsc nadających się do malowania pejzaży. Bywał na Podolu, w Zakopanem i w Osieku, ale przede wszystkim związał się z wsią Bystra na Śląsku Cieszyńskim. Pierwsza jego praca z Bystrej pochodzi z 1893 r. Od 1902 r. przyjeżdżał tam często, a w 1910 r. zamieszkał na stałe (z przerwami m.in. na pobyt w Toruniu i Warszawie w l. 1919-1922).
Malował w technice olejnej i akwareli pejzaże z Bystrej, na których przedstawiał łagodne stoki beskidzkie, czasem z pasmem drzew oraz potok na pierwszym planie. Pejzaże zimowe z Bystrej znajdują się w zbiorach m.in. Muzeów Narodowych w Krakowie i Warszawie oraz Muzeum Okręgowego w Bielsku-Białej.
ZIMOWY PEJZAŻ Z BYSTREJ Z MYŚLIWYM, 1919
akwarela, tusz na kartonie naklejonym na płótno,
69,7 x 146,5 cm,
sygnowana p.d. "JFałat Bystra 1919".
Na odwrocie (na płótnie) odręczny napis własnościowy (słabo czytelny) i data "Warszawa / dnia 15 - IV 1973 r." oraz orzeczenie dr. Kazimierza Buczkowskiego, kustosza Muzeum Narodowego w Krakowie i biegłego sądowego w zakresie dzieł sztuki, wystawione w Krakowie dnia 28 XII 1944 r. (z pieczątką i podpisami), w którym czytamy m.in.: "Obraz [
] przedłożony mi do zbadania, jest / według mego przekonania oryginalnym dziełem Juliana Fałata /1853-1929/ / i ma cechy charakterystyczne twórczości tego artysty".
Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1869-1871), na Politechnice w Zürichu i Monachium (1873) oraz w Akademii monachijskiej (1878-1880) u A. Strähubera i J. L. Raaba. Był nadwornym malarzem Wilhelma II w Berlinie oraz członkiem Berlińskiej Akademii Sztuki. Należał też do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", TPSP w Krakowie i TZSP w Warszawie. Był dyrektorem i rektorem Szkoły Sztuk Pięknych (od 1900 r. ASP) w Krakowie (1895-1909). Malował przede wszystkim w technice akwareli, ale także olejno i pastelami. Przedstawiane przez niego tematy to zimowe polowania i pejzaże, sceny rodzajowe i portrety.
Od lat 90. XIX wieku Fałat szukał miejsc nadających się do malowania pejzaży. Bywał na Podolu, w Zakopanem i w Osieku, ale przede wszystkim związał się z wsią Bystra na Śląsku Cieszyńskim. Pierwsza jego praca z Bystrej pochodzi z 1893 r. Od 1902 r. przyjeżdżał tam często, a w 1910 r. zamieszkał na stałe (z przerwami m.in. na pobyt w Toruniu i Warszawie w l. 1919-1922).
Malował w technice olejnej i akwareli pejzaże z Bystrej, na których przedstawiał łagodne stoki beskidzkie, czasem z pasmem drzew oraz potok na pierwszym planie. Pejzaże zimowe z Bystrej znajdują się w zbiorach m.in. Muzeów Narodowych w Krakowie i Warszawie oraz Muzeum Okręgowego w Bielsku-Białej.