Julian Fałat malarstwo studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1868-1871 i 1881 oraz w Akademii monachijskiej. Po ukończeniu nauki wiele podróżował. Był w Rzymie, Paryżu, w Hiszpanii. Odbył morską podróż dookoła świata. W latach 1886-1895 pracował dla cesarza Niemiec Wilhelma II. W 1895 roku powołano go na dyrektora krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Po gruntownym jej zreformowaniu i przekształceniu w akademię pozostał jej rektorem do 1910 roku. Pod koniec życia osiadł w Bystrej pod Bielskiem. Był jednym z najwybitniejszych malarzy przełomu wieków. Malował techniką olejną i akwarelami. Zasłynął jako malarz zimowych pejzaży. Był członkiem wielu polskich i zagranicznych stowarzyszeń. Był członkiem Akademii Berlińskiej. Dziś jego twórczość oceniana jest bardzo wysoko, zwłaszcza ta z lat poprzedzających jego odejście na emeryturę. Widzi się w nim jednego z najlepszych polskich akwarelistów, świetnego pejzażystę i dodatkowo wychowawcę pokoleń znakomitych malarzy polskich.