Po ukończeniu Miejskiej Szkoły Rysunku w Warszawie w 1917 roku, podjął studia w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych. W 1921 roku wystawił trzy prace w Zachęcie, które w pierwszym dniu zostały sprzedane. Został też członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych "Zachęta". Jeszcze jako student został członkiem komisji kwalifikacji dzieła, na wiosenne i jesienne wystawy w Zachęcie. Malował przez cztery "warszawskie" lata dużo, ale większość jego prac z tego okresu zniszczyła wojna. Pasjonował się wówczas akwarelą, szkicami piórkiem, nie interesowały go nowinki formalne. Był i pozostał zawsze realistą, jego ulubione motywy to pejzaż i stara architektura. W czasie II wojny światowej trafił na Litwę, gdzie po rozwiązaniu obozu internowanych, do którego trafił, spędził cztery lata. Malował litewskie pejzaże, dworki, charakterystyczne budowle wiejskie. Łącznie powstało wtedy około 50 prac, głównie akwarel i rysunków piórkiem. Za zasługi wojenne, pracę zawodową, a przede wszystkim za kilkudziesięcioletnią pracę twórczą, był wielokrotnie odznaczany i wyróżniany. U schyłku życia, sam o sobie powiedział: "...godziny, które mi życzliwie pogodne niebo pozwala spędzić wśród kształtów i barw dając niewysłowiony spokój zaliczam do najpiękniejszych dni jesieni mojego życia..."