Obraz jest jednym z późniejszych autorskich opracowań motywu zaobserwowanego podczas któregoś z pobytów artysty w Nieświeżu, na przełomie lat 80. i 90. XIX w. Do Nieświeża Fałat jeździł wówczas kilkakrotnie; po raz pierwszy w roku 1886. „Nieświeskie“ tematy – pejzaże i sceny z zimowych polowań – powracały później w jego malarstwie jeszcze przez lata. Artysta, wspominając owe czasy, zapisał w swych pamiętnikach: ... „wróciłem do Nieświeża, aby gruntownie poznać ten już ukochany świat, w którym czekała mnie niezwykle malownicza zima [...] Tymi latami studiów żyję bowiem do dziś dnia, przetrawiając i opracowując prawie wciąż na nowo niewyczerpane tematy – wrażenia z ukochanej krainy.“
(J. Fałat, Pamiętniki, wyd. I, Warszawa 1935; wyd. II, Katowice 1987, s. 162)