Specjalizowała się w grafice (linorycie i drzeworycie) oraz po roku 1960 w ceramice i rzeźbie figuralnej.
Po studiach artystycznych w Krakowie kształciła się w paryskiej Académie Colarossi. Debiutowała w roku 1930. Była członkiem Grupy Dziewięciu Grafików (1947-1960), do której należeli m.in. Leon Kosmulski, Bogna Krasnodębska-Gardowska, Mieczysław Wejman - twórca "krakowskiej szkoły graficznej”, Krystyna Wróblewska - prezes grupy (matka Andrzeja Wróblewskiego).
Ich dorobek stanowi ważne, acz nieco zapomniane ogniwo w polskiej sztuce XX wieku. Jej członkowie wywodzili się z międzywojennych środowisk krakowskiej i warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Zaowocowało to tendencjami klasycyzującymi i realistycznymi w ich grafice.
drzeworyt, 15,5 x 15 cm
na arkuszu 30 x 20 cm, sygnowany ołówkiem pod klockiem "St. Dretler-Flin”; również tytuł pracy, rok i technika.
Specjalizowała się w grafice (linorycie i drzeworycie) oraz po roku 1960 w ceramice i rzeźbie figuralnej.
Po studiach artystycznych w Krakowie kształciła się w paryskiej Académie Colarossi. Debiutowała w roku 1930. Była członkiem Grupy Dziewięciu Grafików (1947-1960), do której należeli m.in. Leon Kosmulski, Bogna Krasnodębska-Gardowska, Mieczysław Wejman - twórca "krakowskiej szkoły graficznej”, Krystyna Wróblewska - prezes grupy (matka Andrzeja Wróblewskiego).
Ich dorobek stanowi ważne, acz nieco zapomniane ogniwo w polskiej sztuce XX wieku. Jej członkowie wywodzili się z międzywojennych środowisk krakowskiej i warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Zaowocowało to tendencjami klasycyzującymi i realistycznymi w ich grafice.