Obraz reprodukowany:
– Duda Gracz. Obrazy prowincjonalno-gminne. Kresy polskie 2000, red. Monika Branicka, Biblioteka Śląska, Katowice, s. 123, il. 55 barwna.
Zielin – Sensacja jest kompozycją należącą do cyklu obrazów prowincjonalno-gminnych Jerzego Dudy Gracza i zawiera w sobie najbardziej charakterystyczne cechy tego nurtu, zapoczątkowanego w 1983 r. i rozciągniętego w twórczości artysty na długie lata. Malarz wyznał w jednej ze swoich wypowiedzi: obrazy prowincjonalno-gminne (...) wyrażają mój czas i będą wyrażać moją drogę aż do końca. Tymi obrazami pragnę przypieczętować, zamknąć całe moje życie zawodowe i osobiste, stanowiące przecież jedno i warunkujące się nawzajem (Jerzy Duda-Gracz. Powroty. Obrazy prowincjonalno-gminne (1983-1994), red. Iwona Pawłowska, Szkic monograficzny Andrzej Matynia, Bielsko-Biała 1994, s. 10).
Przejmująco prawdziwe obrazy polskiej prowincji pokazują ten odchodzący świat w bogatej skali tematów i nastrojów. W Obrazie 2413 (Zielin – Sensacja) artysta zestawił dosadnie scharakteryzowane postacie staruszki, psa oraz osób znajdujących się na pierwszym planie (których mimika wyrazić ma tytułową, niewiadomą sensację) z pejzażem małego, prowincjonalnego miasteczka ze starymi domami, podniszczonym płotem i pozbawionymi liści drzewami. Gęsta pajęczyna gałęzi staje się bardzo ważną, ekspresyjną częścią obrazu, nie mniej wyrazistą niż podekscytowane twarze osób na pierwszym planie. Duda Gracz w mistrzowski sposób oddaje klimat polskiej prowincji z jej ubóstwem, zaniedbaniem, ale i urokiem cichych miasteczek, w których dzieją się także małe sensacje i intrygi.
olej, płyta pilśniowa
100 x 68,5 cm
sygn. l.d.: DUDA GRACZ . 2413/99 .
Na odwr. nalepka autorska z danymi obrazu, obok napis flamastrem: 2413., l.g.: 15, p.g.: 7’.
Obraz reprodukowany:
– Duda Gracz. Obrazy prowincjonalno-gminne. Kresy polskie 2000, red. Monika Branicka, Biblioteka Śląska, Katowice, s. 123, il. 55 barwna.
Zielin – Sensacja jest kompozycją należącą do cyklu obrazów prowincjonalno-gminnych Jerzego Dudy Gracza i zawiera w sobie najbardziej charakterystyczne cechy tego nurtu, zapoczątkowanego w 1983 r. i rozciągniętego w twórczości artysty na długie lata. Malarz wyznał w jednej ze swoich wypowiedzi: obrazy prowincjonalno-gminne (...) wyrażają mój czas i będą wyrażać moją drogę aż do końca. Tymi obrazami pragnę przypieczętować, zamknąć całe moje życie zawodowe i osobiste, stanowiące przecież jedno i warunkujące się nawzajem (Jerzy Duda-Gracz. Powroty. Obrazy prowincjonalno-gminne (1983-1994), red. Iwona Pawłowska, Szkic monograficzny Andrzej Matynia, Bielsko-Biała 1994, s. 10).
Przejmująco prawdziwe obrazy polskiej prowincji pokazują ten odchodzący świat w bogatej skali tematów i nastrojów. W Obrazie 2413 (Zielin – Sensacja) artysta zestawił dosadnie scharakteryzowane postacie staruszki, psa oraz osób znajdujących się na pierwszym planie (których mimika wyrazić ma tytułową, niewiadomą sensację) z pejzażem małego, prowincjonalnego miasteczka ze starymi domami, podniszczonym płotem i pozbawionymi liści drzewami. Gęsta pajęczyna gałęzi staje się bardzo ważną, ekspresyjną częścią obrazu, nie mniej wyrazistą niż podekscytowane twarze osób na pierwszym planie. Duda Gracz w mistrzowski sposób oddaje klimat polskiej prowincji z jej ubóstwem, zaniedbaniem, ale i urokiem cichych miasteczek, w których dzieją się także małe sensacje i intrygi.