Od 1896 r. studiował w świeżo zreformowanej przez Fałata Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem J. Stanisławskiego, L. Wyczółkowskiego i J. Malczewskiego. Naukę kontynuował w paryskiej École des Beaux-Arts u J.L. Gérôme'a w latach 1899-1901. Był założycielem Grupy Pięciu (1905) i Grupy Zero (1908), członkiem wiedeńskiej secesji (1907, jako pierwszy Polak), Związku Artystów Czeskich "Manes" oraz Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Pozostawał pod dużym wpływem swoich krakowskich mistrzów. Malował sceny rodzajowe, portrety i pejzaże, ale najbardziej znany jest z fantastyczno-symbolicznych kompozycji z motywami ludowymi.
olej, tektura, 34 x 49 cm,
sygn. p.g. Wlastimil Hofman,
opisany na odwrocie ołówkiem śr.g.: Zgon śpiewaka.
Od 1896 r. studiował w świeżo zreformowanej przez Fałata Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem J. Stanisławskiego, L. Wyczółkowskiego i J. Malczewskiego. Naukę kontynuował w paryskiej École des Beaux-Arts u J.L. Gérôme'a w latach 1899-1901. Był założycielem Grupy Pięciu (1905) i Grupy Zero (1908), członkiem wiedeńskiej secesji (1907, jako pierwszy Polak), Związku Artystów Czeskich "Manes" oraz Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Pozostawał pod dużym wpływem swoich krakowskich mistrzów. Malował sceny rodzajowe, portrety i pejzaże, ale najbardziej znany jest z fantastyczno-symbolicznych kompozycji z motywami ludowymi.