Francuski zegar typu religieuse, z szafką, na wysokim postumencie, zdobiony markieterią bulowską w symetryczne, geometryczno-roślinne wzory i odlewanymi z mosiądzu aplikacjami (liście akantu, maski, muszle, sceny figuralne, listwy profilowe pokryte ornamentyka). Szafka u góry zaokrąglona, po bokach wklęsła, zwieńczona kopułką i figurą Sławy. Skrzydło drzwiczek zegarowych w formie przeszklonej, mosiężnej ramki, wypełnionej u dołu figurą siedzącego mężczyzny o dwóch twarzach (starca i młodzieńca), w zbroi kostiumowej i płaszczu, trzymającego w uniesionej prawej ręce klucz. Boki szafki przeszklone. Tylne drzwiczki i dno od wewnętrznej strony inkrustowane. Tarcza okrągła, mosiężna, odlewana, z okrągłym polem środkowym wypełnionym akantowymi ceownicami i kogutem pod baldachimem, z rozmieszczonymi na obwodzie emaliowanymi na biało plakietami z rzymskimi cyframi godzinowymi. Podziałka minutowa naniesiona na zewnętrznych obwodach tarczy i pola środkowego. Wskazówki stalowe, czernione, ażurowe z maureskowymi grotami. Mechanizm z mosiężnym szkieletem płytowym, wyposażony w wychwyt hakowy z masywną kotwicą (Clementa) taktowany krótkim wahadłem oraz w zapadowe urządzenie bicia typu paryskiego; sygnowany na tylnej płycie: JAPY FRERES et Cie / EXPOSITION / 1855 / GRANDE / MED. / D`HONNEUR. Sprężyny zamknięte w bębnach mosiężnych. Soczewka wahadła w kształcie promienistej główki. Postument w formie wysmukłego rozszerzonego ku górze graniastego trzonu, u dołu zaokrąglonego, na prostopadłościennej podstawie. Przewężenie pomiędzy trzonem a podstawą profilowane (skocja i sima). Pola na bokach trzonu obwiedzione żyłką mosiężną, czernione (imitacja hebanu). Luksusowy zegar z trzeciej ćwierci XIX wieku, dość wiernie nawiązujący do francuskich religieuse z pierwszej ćwierci XVIII wieku. Szafka stylistycznie nawiązuje do zegarów z lat 1720-40, zaś trzon do rozwiązań wcześniejszych, z przełomu XVII i XVIII wieku. Wzory i układy dekoracyjnej markieterii wywodzą się z projektów takich artystów jak Jean Bérain i Daniel Marot, a także realizacji Gellesa Marie Oppenorda i Andre`a Charlesa Boulle`a. Mechanizm wykonany został przez bardzo znaną i zasłużoną francuską fabrykę zegar-mistrzowską, założoną jako warsztat w roku 1771 przez Fryderyka Japy (1744-1812) w Beaucourt, a prowadzoną od 1807 roku wraz z synami: Fritzem, Louisem, Pierrem. Po śmierci Fryderyka warsztat przekształcony został w firmę Japy Freres et Cie, która przeniosła swoją siedzibę do Paryża, i tam funkcjonowała do początków XX wieku. Japy Freres miała na koncie różnorodne usprawnienia techniczne. Za jedno z nich dostała w 1849 roku złoty medal. Swoje wyroby prezentowała na wielu wystawach krajowych i zagranicznych, np. pierwszej wystawie światowej w Londynie, w roku 1851 oraz w Paryżu w roku 1855 (Tardy, Dictionnaire des Horlogers Français, Paris 1972, s. 325-326). Zegar firmy Japy jest podręcznikowym przykładem historyzujących gustów epoki Napoleona III (II cesarstwa).