Prostokątna skrzynia o sfazowanych narożach, wsparta na czterech gruszkowatych, kanelowanych nogach, dwudzielna. Dolna część nieco szersza, z prostokątną płyciną na drzwiczkach. Górna przesłonięta parą drzwiczek. Jedne z nich przeszklone są prostokątną szybą uwidaczniającą wagi i wahadło, drugie zaś okrągłą, osłaniającą tarczę mosiężną z cyframi arabskimi. Cała skrzynia dekorowana elementami snycerki o motywach liści akantu i wolut. Mechanizm z napędem obciążnikowym, regulatorem wahadłowym, systemem bicia godzin i półgodzin.
Edward Gustaw Becker (1819-1885), wykształcił się przede wszystkim w Niemczech i Austrii. Praktykę i doświadczenie zdobywał m. in. w Dreźnie, Chaux-de-Fonds i Wiedniu, gdzie wyspecjalizował się w stołowych zegarach wahadłowych. Założony w Świebodzicach warsztat, po 1892 przekształcił się w fabrykę, w której powstawały zegary stołowe, ścienne i podłogowe. Cieszyły się one dobrą opinią ze względu na precyzję i dokładność wskazań. Odznaczały się również dbałością o modną obudowę wytwarzaną w różnych kształtach, przystosowaną do aktualnych wymagań. Gustaw Becker był zdobywcą licznych nagród na targach międzynarodowych, począwszy od 1852, kiedy to otrzymał Złoty Medal na Targach Śląskich, którego wzór i inicjały zegarmistrza stały się znakiem firmy. Becker zmarł w 1885, ale wytwórnia produkowała zegary pod tą marka do około 1935.