Przyścienny, na podłużnej podstawie z wolutowymi nóżkami, zdobionej plastycznymi płomienistymi listkami, ażurową
kratownicą z kwiatkami i wijącymi się wokół plastycznymi gałązkami kwiatowymi. Nastawa-obudowa werku w formie
szafki prostokątnej, zamkniętej od góry półkoliście, flankowana spłaszczonymi u podstawy wolutami, zwieńczona figurą
nagiego, brodatego, uskrzydlonego starca- Chronosa, siedzącego na czerwono-złotej draperii i wskazującego palcem
lewej dłoni na cyferblat. Na podstawie i wolutach flankujących obudowę werku - figurki nagich puttów z atrybutami:
putto rysujące pejzaż (Malarstwo), putto w wieńcu laurowym, z cyrklem i kulą ziemską (Geografia-Astronomia?), putto
z księgą i gałązka w wyciągniętej dłoni (Poezja?), putto z tamburynem i gałązka winogron (Muzyka?) putto gestykulujące
(Literatura -Retoryka?) oraz putto przed lustrem (Piękno- Wzrok?). Wokół otworu z werkiem - girlanda plastycznych
kwiatów.
Imponujący, nieznany model miśnieńskiego zegara z alegorią Czasu (starzec Chronos) i niejednoznacznymi alegoriami nauki i sztuk pięknych nosi niezbyt czytelną sygnaturę, wskazującą na okres Marcoliniego (1774-1814); forma zegara mieści się w stylistyce początku XIX stulecia, jednak słaba czytelność znaku i nietypowa ikonografia nasuwają pewne wątpliwości co do datowania i atrybucji tego niezwykle dekoracyjnego obiektu, przesuwając je na lata 40. XIX stulecia.
z Chronosem i puttami - alegoriami
Drobne ubytki dekoracji plastycznej, reperowane skrzydła Chronosa.
Porcelana, farby naszkliwne, złocenia; werk metalowy z tarczą emaliowaną; wys. 68 cm, szer. podstawy 66 cm.
Sygn. (od spodu podstawy) kobaltem podszkl. skrzyż. miecze z gwiazdką (sygnatura niewyra¼na) oraz ślad rytego
numeru 3-cyfowego (numer modelu?)
Miśnia (?), 1 ćw. - ok. poł. XIX w.
Przyścienny, na podłużnej podstawie z wolutowymi nóżkami, zdobionej plastycznymi płomienistymi listkami, ażurową
kratownicą z kwiatkami i wijącymi się wokół plastycznymi gałązkami kwiatowymi. Nastawa-obudowa werku w formie
szafki prostokątnej, zamkniętej od góry półkoliście, flankowana spłaszczonymi u podstawy wolutami, zwieńczona figurą
nagiego, brodatego, uskrzydlonego starca- Chronosa, siedzącego na czerwono-złotej draperii i wskazującego palcem
lewej dłoni na cyferblat. Na podstawie i wolutach flankujących obudowę werku - figurki nagich puttów z atrybutami:
putto rysujące pejzaż (Malarstwo), putto w wieńcu laurowym, z cyrklem i kulą ziemską (Geografia-Astronomia?), putto
z księgą i gałązka w wyciągniętej dłoni (Poezja?), putto z tamburynem i gałązka winogron (Muzyka?) putto gestykulujące
(Literatura -Retoryka?) oraz putto przed lustrem (Piękno- Wzrok?). Wokół otworu z werkiem - girlanda plastycznych
kwiatów.
Imponujący, nieznany model miśnieńskiego zegara z alegorią Czasu (starzec Chronos) i niejednoznacznymi alegoriami nauki i sztuk pięknych nosi niezbyt czytelną sygnaturę, wskazującą na okres Marcoliniego (1774-1814); forma zegara mieści się w stylistyce początku XIX stulecia, jednak słaba czytelność znaku i nietypowa ikonografia nasuwają pewne wątpliwości co do datowania i atrybucji tego niezwykle dekoracyjnego obiektu, przesuwając je na lata 40. XIX stulecia.