Rysunek: portret Emila Zegadłowicza, autorstwa Mariana Antoniego Ruzamskiego. Pod portretem, odręczny tekst Emila Zegadłowicza: "Skąd żeby się wzięła pogoda w tym "łebie" malowanym przez Potwora - gdy właśnie trzeba wyjeżdżać i opuścić Dobrych Ludzi - tak się więc wyglądało owego - już minionego popołudnia 8go lipca 1938 r. Tarnobrzeg. Emil Zegadłowicz". Rysunek (nie sygn.) i tekst na papierze. Tarnobrzeg 1938. Wym.: 29,5 x 20,5 cm (naklejony podkład o wym.: 42 x 32 cm). Rysunek (portret z profilu) naklejony powierzchniowo na podkład., z niew. uszkodz. i zabrązowieniem. Marian Antoni Ruzamski, polski malarz. Studiował w krakowskiej ASP. W 1928 zamieszkał w Tarnobrzegu, tutaj dużo malował i rysował głównie portrety. Prowadził bogatą korespondencję. Życie artystyczne Tarnobrzega skupiało się w tzw. "Pawlasówce" (od własciciela domu dr. Eugeniusza Pawlasa). Malarza odwiedzało wielu artystów, do najbliższych należeli: Stefan Żechowski, Stanisław Szukalski i wreszcie Emil Zegadłowicz. Oferowany portret E. Zegadłowicza powstał podczas jednego z wielu spotkań przyjaciół w Tarnobrzegu. Ruzamski, swoje dzieła sprzedawał niechętnie i częściej obdarowywał nimi znajomych, niż brał pieniądze. Był też ostrożny w doborze modeli do portretów. Trzeba było posiąść szczególne jego względy, by zdecydował się namalować podobiznę. Pieniądze go nie przekonywały. W tekście zamieszcz. pod rysunkiem E. Zegadłowicz użył określenia "Dobrych Ludzi" z dużej litery, a to dlatego, że tak nazywała się grupa malarzy skupiona wokół Szukalskiego i Ruzamskiego.