W Bestiariuszu Miguela Macayi pojawiają się najrozmaitsze zwierzęta – od żaby aż po nosorożca – ale zebrę malarz portretuje wyjątkowo często. Kontrast między paskami tego zwierzęcia stanowi świetną okazję do malarskich eksperymentów, a Macaya jest mistrzem w zabawie światłocieniem. Pomiędzy płótnem, a odbiorcą odbywa się spektakl – artysta rzuca światło punktowo, by precyzyjnie poprowadzić wzrok patrzącego. Podkreśla to Marie-Claire Uberquoi, dziennikarka i krytyk sztuki hiszpańskiej: W dzisiejszym świecie sztuki Macaya to biały kruk, który szuka i znajduje inspiracje w zaciszu własnej pracowni i ponad wszystko kocha malarstwo. Nie ukrywa fascynacji hiszpańskimi mistrzami – Riberą, Solaną, czy Goyą. W wielu jego obrazach widać upodobanie do tenebryzmu, co przekłada się na niemal obsesyjny sposób używania czerni. Wszechobecny kolor [...] nadaje jego pracom tajemniczy wymiar, który tak bardzo intryguje widza. [miguelmacaya.com/en/textos]