Rysunek Zdemaskowanie Chilona, przedstawiający dramatyczny epizod powieści Henryka Sienkiewicza Quo vadis, jest jedną z ilustracji opracowanych na zamówienie francuskiego wydawcy Ernesta Flammariona. Praca nad tym cyklem zajęła Janowi Styce kilka lat (1900-1903); artysta przygotował ponad 170 rysunków, reprodukowanych w wydaniu książkowym w postaci 60 dużych miedziorytów i ponad 100 drzeworytów (rytował Georges Lemoine). Trzy tomy Quo vadis ukazały się w latach 1901-1904. Było to ogromne przedsięwzięcie edytorskie i jedyne tak bogato ilustrowane wydanie powieści Sienkiewicza. W skład edycji - obok wydania popularnego - weszło też 100 luksusowych, numerowanych egzemplarzy, po 50 na japońskim i chińskim papierze.

Rysunki Styki miały różny charakter - rozbudowane, panoramiczne sceny reprodukowano na dwustronicowych planszach, inne wykorzystano jako reprodukcje całostronicowe, wiele umieszczano w obrębie tekstu, czasem w charakterze przerywników. Scena Zdemaskowania Chilona znalazła się na osobnej stronie, jako ilustracja drugiego rozdziału w drugim tomie powieści.

Zainteresowanie Styki tematem Quo vadis nie ograniczyło się do rysunków. W roku 1902 artysta powtórzył jeszcze niektóre motywy w cyklu kilkunastu obrazów olejnych, prezentowanych następnie na licznych pokazach. Po roku 1919 cały ten zespół znalazł się w domu Styki na Capri, gdzie malarz urządził specjalne Muzeum Quo vadis. W roku 1936, już po śmierci artysty, prace te - w liczbie 16 obrazów i 16 rysunków (w tym także Zdemaskowanie Chilona) - pokazano na wystawie w TZSP w Warszawie.


Rysunek wymieniony bądź reprodukowany, m.in.:
- H. Sienkiewicz, Quo vadis, Roman des temps néroniens, Illustré par Jan Styka, Editeur E. Flammarion, t. I-III, Paris 1901-1904 ; il. T. II, s. 25;
- [kat.], "Quo vadis" Jana Styki. Tadeusz Styka. Adam Styka, [wstęp W. Bunikiewicz], Przewodnik Nr 110, TZSP Warszawa 1936; s. 9; nr kat. 20 (Zdemaskowanie Chilona, rysunek)
- M. Gorzelak, Jan Styka jako ilustrator dzieł Henryka Sienkiewicza, [w:] Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach, T. 23, Muzeum Narodowe w Kielcach, Kielce 2007, s. 347-368.

23
Jan STYKA (1858 - 1925)

ZDEMASKOWANIE CHILONA (GLAUKUS WYBACZAJĄCY CHILONOWI)

Ilustracja do Quo vadis (tom 2, rozdz. 2)
rysunek roztartym ołówkiem i sztyftem ołówka na gruntowanym kartonie naklejonym na tekturę
41,1 x 29,2 cm
sygn. p.d.: JStyka [inicjały wiązane]
Na odwr. autorski napis atramentem - fragment tekstu powieści odnoszący się do przedstawionej sceny: Dit Glaucos: | Céphase, que Dieu te pardonne | tes torts envers moi, comme je | te les pardonne au nom du Christ! [Cefasie, niech ci tak Bóg odpuści krzywdy moje, jako ja ci w imię Chrystusa odpuszczam].
Ponadto napisy kredkami: - u góry: 14 | Z; - niżej 3829/3785.
U dołu częściowo zachowana - drukowana nalepka firmy paryskiej; [...] & [...]ents | E. JACOB | 7, Rue Hégésippe-Moreau, 7 | PARIS [oraz dopisek atramentem:] 90 rue de Vaugira[rd]. -

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Rysunek Zdemaskowanie Chilona, przedstawiający dramatyczny epizod powieści Henryka Sienkiewicza Quo vadis, jest jedną z ilustracji opracowanych na zamówienie francuskiego wydawcy Ernesta Flammariona. Praca nad tym cyklem zajęła Janowi Styce kilka lat (1900-1903); artysta przygotował ponad 170 rysunków, reprodukowanych w wydaniu książkowym w postaci 60 dużych miedziorytów i ponad 100 drzeworytów (rytował Georges Lemoine). Trzy tomy Quo vadis ukazały się w latach 1901-1904. Było to ogromne przedsięwzięcie edytorskie i jedyne tak bogato ilustrowane wydanie powieści Sienkiewicza. W skład edycji - obok wydania popularnego - weszło też 100 luksusowych, numerowanych egzemplarzy, po 50 na japońskim i chińskim papierze.

Rysunki Styki miały różny charakter - rozbudowane, panoramiczne sceny reprodukowano na dwustronicowych planszach, inne wykorzystano jako reprodukcje całostronicowe, wiele umieszczano w obrębie tekstu, czasem w charakterze przerywników. Scena Zdemaskowania Chilona znalazła się na osobnej stronie, jako ilustracja drugiego rozdziału w drugim tomie powieści.

Zainteresowanie Styki tematem Quo vadis nie ograniczyło się do rysunków. W roku 1902 artysta powtórzył jeszcze niektóre motywy w cyklu kilkunastu obrazów olejnych, prezentowanych następnie na licznych pokazach. Po roku 1919 cały ten zespół znalazł się w domu Styki na Capri, gdzie malarz urządził specjalne Muzeum Quo vadis. W roku 1936, już po śmierci artysty, prace te - w liczbie 16 obrazów i 16 rysunków (w tym także Zdemaskowanie Chilona) - pokazano na wystawie w TZSP w Warszawie.


Rysunek wymieniony bądź reprodukowany, m.in.:
- H. Sienkiewicz, Quo vadis, Roman des temps néroniens, Illustré par Jan Styka, Editeur E. Flammarion, t. I-III, Paris 1901-1904 ; il. T. II, s. 25;
- [kat.], "Quo vadis" Jana Styki. Tadeusz Styka. Adam Styka, [wstęp W. Bunikiewicz], Przewodnik Nr 110, TZSP Warszawa 1936; s. 9; nr kat. 20 (Zdemaskowanie Chilona, rysunek)
- M. Gorzelak, Jan Styka jako ilustrator dzieł Henryka Sienkiewicza, [w:] Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach, T. 23, Muzeum Narodowe w Kielcach, Kielce 2007, s. 347-368.