Jan Stępień malarz batalista uczył się w warszawskiej Akademii u W. Skoczylasa i M. Kotarbińskiego (1918) i potem w krakowskiej uczelni u J. Malczewskiego, W. Weissa oraz rzeźby u X. Dunikowskiego (1926). Po skończeniu studiów związał się z Ziemią Kujawską mieszkał i pracował w Włocławku. Swoje prace wystawiał m. in. w MPiKu we Włocławku i w Galerii Sztuki Wojska Polskiego w Warszawie (1977). Malował portrety, sceny z rodzajowe, konie oraz sceny z batalii II wojny światowej (m. in. Berlińczycy, Hubalczycy, Przyjaźń bojowa). Zajmował się też polichromią i rzeźbą.
Olej, płótno; 75 x 64,5 cm
Sygn l.d. (sygnatura ryta w masie malarskiej): Jan Stępień |
1924 (Muz. Czartoryskich)
Powyżej sygnatury dedykacja: Kochanemu Stachowi | w dowód serdecznej przyjaźni, J.Stępień Kraków, 1925
Jan Stępień malarz batalista uczył się w warszawskiej Akademii u W. Skoczylasa i M. Kotarbińskiego (1918) i potem w krakowskiej uczelni u J. Malczewskiego, W. Weissa oraz rzeźby u X. Dunikowskiego (1926). Po skończeniu studiów związał się z Ziemią Kujawską mieszkał i pracował w Włocławku. Swoje prace wystawiał m. in. w MPiKu we Włocławku i w Galerii Sztuki Wojska Polskiego w Warszawie (1977). Malował portrety, sceny z rodzajowe, konie oraz sceny z batalii II wojny światowej (m. in. Berlińczycy, Hubalczycy, Przyjaźń bojowa). Zajmował się też polichromią i rzeźbą.