Jan Stępień malarz batalista, studiował malarstwo w warszawskiej Akademii u Władysława Skoczylasa i Mieczysława Kotarbińskiego (1918) i potem w krakowskiej uczelni u Jacka Malczewskiego, Wojciecha Weissa oraz rzeźbę u Xawerego Dunikowskiego (1926). Po skończeniu studiów związał się z Ziemią Kujawską. Mieszkał i pracował w Włocławku. Swoje prace wystawiał m.in. w MPiKu we Włocławku i w Galerii Sztuki Wojska Polskiego w Warszawie (1977). Malował portrety, sceny z rodzajowe, konie oraz sceny z batalii II wojny światowej (m.in. Berlińczycy, Hubalczycy, Przyjaźń bojowa). Zajmował się też polichromią i rzeźbą.
Olej, płótno; 75 x 64,5 cm
Sygnowany l. d. (sygnatura ryta w masie malarskiej): Jan Stępień |
1924 (Muz. Czartoryskich)
Powyżej sygnatury dedykacja: Kochanemu Stachowi |
w dowód serdecznej przyjaźni, J. Stępień Kraków, 1925
Jan Stępień malarz batalista, studiował malarstwo w warszawskiej Akademii u Władysława Skoczylasa i Mieczysława Kotarbińskiego (1918) i potem w krakowskiej uczelni u Jacka Malczewskiego, Wojciecha Weissa oraz rzeźbę u Xawerego Dunikowskiego (1926). Po skończeniu studiów związał się z Ziemią Kujawską. Mieszkał i pracował w Włocławku. Swoje prace wystawiał m.in. w MPiKu we Włocławku i w Galerii Sztuki Wojska Polskiego w Warszawie (1977). Malował portrety, sceny z rodzajowe, konie oraz sceny z batalii II wojny światowej (m.in. Berlińczycy, Hubalczycy, Przyjaźń bojowa). Zajmował się też polichromią i rzeźbą.