Malarz pejzażysta; w latach 1888-1890 kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego, Izydora Jabłońskiego i Władysława Łuszczkiewicza. Następnie studiował w Akademii wiedeńskiej u Christiana Griepenkerla i Alfreda Eisenmengera, a w latach 1894-1896 (a takżei później) w prywatnej szkole Antona Ažbégo w Monachium. Do 1919 stale mieszkał we Lwowie, gdzie od 1903 nauczał malarstwa w szkole Stanisława Batowskiego, a od 1912 był także profesorem Wolnej Akademii Sztuki. Uczestniczył w wystawach lwowskiego i krakowskiego TPSP, wystawiał także w warszawskiej Zachęcie. W latach międzywojennych mieszkał we Włoszech, był dyrektorem Muzeum Jana Styki na Capri. Malował niemal wyłącznie nastrojowe pejzaże, odznaczające się dużą wrażliwością na naturę i światło.
Olej, płótno; 52 x 40 cm
Sygnowany p.d.: Bratkowski Laurana 1908
Malarz pejzażysta; w latach 1888-1890 kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego, Izydora Jabłońskiego i Władysława Łuszczkiewicza. Następnie studiował w Akademii wiedeńskiej u Christiana Griepenkerla i Alfreda Eisenmengera, a w latach 1894-1896 (a takżei później) w prywatnej szkole Antona Ažbégo w Monachium. Do 1919 stale mieszkał we Lwowie, gdzie od 1903 nauczał malarstwa w szkole Stanisława Batowskiego, a od 1912 był także profesorem Wolnej Akademii Sztuki. Uczestniczył w wystawach lwowskiego i krakowskiego TPSP, wystawiał także w warszawskiej Zachęcie. W latach międzywojennych mieszkał we Włoszech, był dyrektorem Muzeum Jana Styki na Capri. Malował niemal wyłącznie nastrojowe pejzaże, odznaczające się dużą wrażliwością na naturę i światło.