Juliusz Kossak, pierwszy z rodziny słynnych malarzy koni i batalistów, uczył się rysunku u J. Maszkowskiego we Lwowie, a następnie sam doskonalił swe umiejętności malując i rysując na zamówienie ziemian na Wołyniu i Podolu, w latach 1856-60 w Paryżu poznał słynnego batalistę H. Verneta, z którym połączyła go przyjaźń, przez kilka miesięcy pracował też w atelier batalisty niemieckiego F. Adama w Monachium (1869). Początkowo mieszkał we Lwowie i w Warszawie,(gdzie był kierownikiem artystycznym Tygodnika Ilustrowanego), a od 1869 na stałe w Krakowie. Wyjeżdżał do Wiednia (1852), na Węgry, do Petersburga, trzykrotnie był w Monachium (1867, 1869, 1873). Tworzył sceny, batalistyczne, rodzajowe, portrety konne. Głównym tematem jego prac był koń. Malował przede wszystkim akwarelą, rzadziej olejno.
Prezentowany obraz był reprodukowany w: St. Witkiewicz, Juljusz Kossak, Warszawa, 1900, s.89
Akwarela, papier 21,5 x 56 cm, w świetle oprawy
Sygn. po lewej u dołu szarą akwarelą: Juliusz Kossak
Juliusz Kossak, pierwszy z rodziny słynnych malarzy koni i batalistów, uczył się rysunku u J. Maszkowskiego we Lwowie, a następnie sam doskonalił swe umiejętności malując i rysując na zamówienie ziemian na Wołyniu i Podolu, w latach 1856-60 w Paryżu poznał słynnego batalistę H. Verneta, z którym połączyła go przyjaźń, przez kilka miesięcy pracował też w atelier batalisty niemieckiego F. Adama w Monachium (1869). Początkowo mieszkał we Lwowie i w Warszawie,(gdzie był kierownikiem artystycznym Tygodnika Ilustrowanego), a od 1869 na stałe w Krakowie. Wyjeżdżał do Wiednia (1852), na Węgry, do Petersburga, trzykrotnie był w Monachium (1867, 1869, 1873). Tworzył sceny, batalistyczne, rodzajowe, portrety konne. Głównym tematem jego prac był koń. Malował przede wszystkim akwarelą, rzadziej olejno.
Prezentowany obraz był reprodukowany w: St. Witkiewicz, Juljusz Kossak, Warszawa, 1900, s.89