W l. 1902-1911 kształcił się w krakowskiej ASP w pracowniach J. Unierzyskiego i L. Wyczółkowskiego. W 1908 wyjechał do Paryża, gdzie przez trzy lata doskonalił swe umiejętności warsztatowe. Po powrocie do kraju osiedlił się w Warszawie. W 1922 wszedł do grona członków "Pro Arte" ugrupowania o tradycjonalistycznym profilu artystycznym. Od 1927 należał do Zrzeszenia Polskich Artystów Plastyków. W okresie powojennym związał się z konserwatywną Grupą Artystów Plastyków "Zachęta". Swą twórczość prezentował na wystawach we Lwowie, Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Częstochowie, Wilnie, Gdyni i Kaliszu. Repertuar tematyczny malarstwa Kotowskiego zdominowały sceny rodzajowe i epizody z końmi często rozgrywające się w małomiasteczkowej scenerii. Oferowany obraz, pod względem tematycznym typowy dla sztuki artysty, cechuje poprawny warsztat rysunkowy i umiejętność budowania wyważonej, statycznej kompozycji. W partii rozsłonecznionych ścian domów ujawnia się kolorystyczna wrażliwość twórcy.
Olej, płótno,
50 x 100
Sygn. p. d.: 1906 J. Kotowski
W l. 1902-1911 kształcił się w krakowskiej ASP w pracowniach J. Unierzyskiego i L. Wyczółkowskiego. W 1908 wyjechał do Paryża, gdzie przez trzy lata doskonalił swe umiejętności warsztatowe. Po powrocie do kraju osiedlił się w Warszawie. W 1922 wszedł do grona członków "Pro Arte" ugrupowania o tradycjonalistycznym profilu artystycznym. Od 1927 należał do Zrzeszenia Polskich Artystów Plastyków. W okresie powojennym związał się z konserwatywną Grupą Artystów Plastyków "Zachęta". Swą twórczość prezentował na wystawach we Lwowie, Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Częstochowie, Wilnie, Gdyni i Kaliszu. Repertuar tematyczny malarstwa Kotowskiego zdominowały sceny rodzajowe i epizody z końmi często rozgrywające się w małomiasteczkowej scenerii. Oferowany obraz, pod względem tematycznym typowy dla sztuki artysty, cechuje poprawny warsztat rysunkowy i umiejętność budowania wyważonej, statycznej kompozycji. W partii rozsłonecznionych ścian domów ujawnia się kolorystyczna wrażliwość twórcy.