W 1888 roku rozpoczął naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu pod kierunkiem B.P. Willewaldego. Akademię opuścił w 1894 roku i dla uzupełnienia wykształcenia artystycznego wyjechał do Paryża gdzie był uczniem Académie Julian. W Monachium zaprzyjaźnił się z J. Brandtem. Około 1900 osiadł w Warszawie i rozpoczął udzielanie lekcji we własnej pracowni. W roku 1919 prowadził zajęcia z malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Od 1893 roku brał udział w wystawach w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, od 1894 roku w Petersburgu, od 1897 roku w Salonie A. Krywulta oraz w Wilnie. Poświęcił się niemal w całości malarstwu rodzajowemu. Tematów obrazów szukał w scenach z życia małych miasteczek i wsi (obyczaje, jarmarki). Chętnie malował konie na tle zabudowy wiejskiej. Był także portrecistą.
Tusz, piórko, papier naklejony na tekturę; 41 x 63 cm (w świetle p-p)
Sygnowany l.d.: St. Bohusz-Siestrzeńcewicz / 95 R
W 1888 roku rozpoczął naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu pod kierunkiem B.P. Willewaldego. Akademię opuścił w 1894 roku i dla uzupełnienia wykształcenia artystycznego wyjechał do Paryża gdzie był uczniem Académie Julian. W Monachium zaprzyjaźnił się z J. Brandtem. Około 1900 osiadł w Warszawie i rozpoczął udzielanie lekcji we własnej pracowni. W roku 1919 prowadził zajęcia z malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Od 1893 roku brał udział w wystawach w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, od 1894 roku w Petersburgu, od 1897 roku w Salonie A. Krywulta oraz w Wilnie. Poświęcił się niemal w całości malarstwu rodzajowemu. Tematów obrazów szukał w scenach z życia małych miasteczek i wsi (obyczaje, jarmarki). Chętnie malował konie na tle zabudowy wiejskiej. Był także portrecistą.