Praca przedstawia pejzaż skromnego szlacheckiego dworku i wyjeżdżającej kolaski zaprzężonej w trójkę koni. Obraz namalowany z dużą werwą, ze znajomością realiów epoki, barwny ujawnia impresjonistyczna wrażliwość na światło.
Juliusz SŁABIAK (1917-1973)
Malarz krakowski. Malarstwa uczył się pod okiem Wojciecha Kossaka, którego wpływ silnie zaznaczył się w pracach malarza. Uprawiał technikę olejną i rzadziej, akwarelową. W jego twórczości dominują pejzaże, widoki leśne, często ożywione partiami sztafażu, a także motywy krakowskie. Dużą częścią jego dorobku stanowią sceny rodzajowe osadzone w scenerii podkrakowskich wsi. Słabiak chętnie malował chłopskie zagrody, drewniane kościoły, furmanki jeźdźców i wesela krakowskie, a także miejskie kwiaciarki.
Olej, płótno, 58 x 98 cm,
sygn. p.d.: Juliusz Słabiak
Praca przedstawia pejzaż skromnego szlacheckiego dworku i wyjeżdżającej kolaski zaprzężonej w trójkę koni. Obraz namalowany z dużą werwą, ze znajomością realiów epoki, barwny ujawnia impresjonistyczna wrażliwość na światło.
Juliusz SŁABIAK (1917-1973)
Malarz krakowski. Malarstwa uczył się pod okiem Wojciecha Kossaka, którego wpływ silnie zaznaczył się w pracach malarza. Uprawiał technikę olejną i rzadziej, akwarelową. W jego twórczości dominują pejzaże, widoki leśne, często ożywione partiami sztafażu, a także motywy krakowskie. Dużą częścią jego dorobku stanowią sceny rodzajowe osadzone w scenerii podkrakowskich wsi. Słabiak chętnie malował chłopskie zagrody, drewniane kościoły, furmanki jeźdźców i wesela krakowskie, a także miejskie kwiaciarki.