Dużą wagę dla prof. Kraupe miał zapis automatyczny, który stanowi metodę kreacji wielu jej prac, często łączony z praktykami medytacyjnymi. W ten sposób powstały liczne notacje muzyczne (Preludia Chopina, Wstęp do Parsifala, Zapis do Pasji Pendereckiego) i studia pejzażowe połączone z notacjami "muzyki miejsc". Płyty linorytnicze w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.
Lit.: Janina Kraupe, Galeria ABC, Poznań 2003; poz. 25-28, il. s. 40-41.
Zestaw 4 linorytów barwnych; wym.: 695 x 465 mm;
sygn. p. d.: J. Kraupe 1967; l. d.: tyt; egz. 4/4.
Dużą wagę dla prof. Kraupe miał zapis automatyczny, który stanowi metodę kreacji wielu jej prac, często łączony z praktykami medytacyjnymi. W ten sposób powstały liczne notacje muzyczne (Preludia Chopina, Wstęp do Parsifala, Zapis do Pasji Pendereckiego) i studia pejzażowe połączone z notacjami "muzyki miejsc". Płyty linorytnicze w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.
Lit.: Janina Kraupe, Galeria ABC, Poznań 2003; poz. 25-28, il. s. 40-41.