Jan Matejko studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza i Wojciecha Kornela Stattlera (1852-58). Następnie uczył się w Akademii monachijskiej u H. Anschütza (1859) i przez dwa miesiące w Akademii wiedeńskiej u C. Rubena. Po studiach mieszkał i pracował w Krakowie. W 1873 roku objął tam stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych i funkcje tę pełnił aż do śmierci. Dużo podróżował: wyjeżdżał wielokrotnie do Paryża (1865-80) i Wiednia (1866-88); w roku 1872 był w Konstantynopolu, a rok później w Pradze i Budapeszcie, zwiedził również Włochy (1878-79 i 1883). Wiele jeździł po Polsce. Był członkiem licznych akademii i towarzystw artystycznych m.in. Académie des Beaux-Arts (1873) i Instytutu Francuskiego (1874) w Paryżu, berlińskiej Akademii Sztuki (1874), Akademii Rafaelowskiej w Urbino (1878) i KŹnstlergenossenschaft w Wiedniu (1888). W 1864 został członkiem Towarzystwa Naukowego w Krakowie, a w 1887 otrzymał doktorat filozofii honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był najwybitniejszym polskim malarzem historycznym, twórcą wielkich i znanych płócien, m.in. Kazania Skargi, Rejtana, Unii Lubelskiej, Batorego pod Pskowem, Bitwy pod Grunwaldem, Hołdu Pruskiego czy Kościuszki pod Racławicami. Malował także portrety i - rzadziej - sceny religijne czy rodzajowe. Ważną rolę odgrywał w jego twórczości rysunek - opracował cykl rysunków Poczet królów i książąt polskich i album Ubiory w Polsce od 1200 do 1795. Na wystawie rysunków i szkiców Jana Matejki, która odbyła się w roku 1938 w Muzeum Narodowym w Warszawie, prezentowana była praca Herod i śmierć. Był to nieco mniejszy od prezentowanego dzieła rysunek, wykonany ołówkiem, podobnie sygnowany i opisany jak oferowane dzieło: p.d sygn JM, u góry napis atramentem Kraków dnia 19/12 188/ (w przytaczanej w katalogu dacie z pewnością nastąpił błąd drukarski - można przypuszczać, że chodziło tu o rok 1878) i dalej napis "Prośby króla Heroda do Jasno- | kościstej o darowanie życia" (por.: Katalog wystawy rysunków i szkiców Jana Matejki, MNW Warszawa 1938, s. 117 poz. kat. 331). To wyraźne podobieństwo - techniki wykonania, opisania rysunków i daty ich powstania - pozwala sądzić, że artysta mógł namalować kilka takich rysunków tworzących cykl opisujący sceny z życia Heroda.
Rysunek ołówkiem, papier; 20,5 x 25,5 cm
Sygnowany p.d. (sygn. wiązana, ołów.): JM;
p.d. (atramentem): Kraków 1878;
poniżej wzdłuż dolnej krawędzi napis ołówkiem: "prze (dstawi)?one zamordowanie dyabelskie Króla Heroda"
Na odwrocie nalepka papierowa: TOW. PRZYJ. SZTUK PIĘKN. W KRAKOWIE |Autor: Matejko J. | Tytuł dzieła: "Zamordowanie djabelskie | Rodzaj dzieła: Króla Heroda" | Podpis autora: rys. oł. oraz odręczny napis ołówkiem: Prof. Romaniszyn | Stani..a B4
Jan Matejko studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza i Wojciecha Kornela Stattlera (1852-58). Następnie uczył się w Akademii monachijskiej u H. Anschütza (1859) i przez dwa miesiące w Akademii wiedeńskiej u C. Rubena. Po studiach mieszkał i pracował w Krakowie. W 1873 roku objął tam stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych i funkcje tę pełnił aż do śmierci. Dużo podróżował: wyjeżdżał wielokrotnie do Paryża (1865-80) i Wiednia (1866-88); w roku 1872 był w Konstantynopolu, a rok później w Pradze i Budapeszcie, zwiedził również Włochy (1878-79 i 1883). Wiele jeździł po Polsce. Był członkiem licznych akademii i towarzystw artystycznych m.in. Académie des Beaux-Arts (1873) i Instytutu Francuskiego (1874) w Paryżu, berlińskiej Akademii Sztuki (1874), Akademii Rafaelowskiej w Urbino (1878) i KŹnstlergenossenschaft w Wiedniu (1888). W 1864 został członkiem Towarzystwa Naukowego w Krakowie, a w 1887 otrzymał doktorat filozofii honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był najwybitniejszym polskim malarzem historycznym, twórcą wielkich i znanych płócien, m.in. Kazania Skargi, Rejtana, Unii Lubelskiej, Batorego pod Pskowem, Bitwy pod Grunwaldem, Hołdu Pruskiego czy Kościuszki pod Racławicami. Malował także portrety i - rzadziej - sceny religijne czy rodzajowe. Ważną rolę odgrywał w jego twórczości rysunek - opracował cykl rysunków Poczet królów i książąt polskich i album Ubiory w Polsce od 1200 do 1795. Na wystawie rysunków i szkiców Jana Matejki, która odbyła się w roku 1938 w Muzeum Narodowym w Warszawie, prezentowana była praca Herod i śmierć. Był to nieco mniejszy od prezentowanego dzieła rysunek, wykonany ołówkiem, podobnie sygnowany i opisany jak oferowane dzieło: p.d sygn JM, u góry napis atramentem Kraków dnia 19/12 188/ (w przytaczanej w katalogu dacie z pewnością nastąpił błąd drukarski - można przypuszczać, że chodziło tu o rok 1878) i dalej napis "Prośby króla Heroda do Jasno- | kościstej o darowanie życia" (por.: Katalog wystawy rysunków i szkiców Jana Matejki, MNW Warszawa 1938, s. 117 poz. kat. 331). To wyraźne podobieństwo - techniki wykonania, opisania rysunków i daty ich powstania - pozwala sądzić, że artysta mógł namalować kilka takich rysunków tworzących cykl opisujący sceny z życia Heroda.