Styl Ludomira Sleńdzińskiego, czołowego przedstawiciela wileńskiego nowego klasycyzmu, dojrzał na początku lat 20. W 1925 roku Sleńdziński objął katedrę malarstwa monumentalnego na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W tym samym roku artysta wyjechał do Włoch, gdzie w Rzymie poślubił Irenę Dobrowolską. Tu powstało wiele jej portretów, dla których tło stanowią włoskie zabytki i pejzaże. Jednym z nich jest powstały również w roku 1925 Portret żony z obrączką, w którego tle znajduje się Zamek św. Anioła.
sangwina, papier
60,5 x 50,8 cm
sygn. p.d.: Roma | Ludomir | Sleńdziński 1925 r.
Styl Ludomira Sleńdzińskiego, czołowego przedstawiciela wileńskiego nowego klasycyzmu, dojrzał na początku lat 20. W 1925 roku Sleńdziński objął katedrę malarstwa monumentalnego na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W tym samym roku artysta wyjechał do Włoch, gdzie w Rzymie poślubił Irenę Dobrowolską. Tu powstało wiele jej portretów, dla których tło stanowią włoskie zabytki i pejzaże. Jednym z nich jest powstały również w roku 1925 Portret żony z obrączką, w którego tle znajduje się Zamek św. Anioła.