Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie pod kierunkiem profesorów Stanisława Szczepańskiego i Artura Nachta-Samborskiego, uzyskując dyplom u tego drugiego w 1961. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką warsztatową (akwaforta, linoryt) i użytkową (plakat, grafika książkowa). Tworzy figuralne kompozycje, których forma wiele zawdzięcza tradycji kolorystycznej, w jakiej artysta został wykształcony. Pierwszą wystawę indywidualną miał w 1960; odtąd wielokrotnie wystawiał w kraju i za granicą. W okresie stanu wojennego uczestniczył w ruchu kultury niezależnej, wiele wystawiając w kościołach oraz na pokazach prywatnych (wystawa w pracowni Marii Anto, wspólnie z Jarosławem Modzelewskim, Warszawa 1983, wystawa zbiorowa w pracowni Urszuli Brzozowskiej-Strzałeckiej, Warszawa 1984). Był też związany z kręgiem parafii Miłosierdzia Bożego na Żytniej. Zdobył liczne nagrody, m. in. wyróżnienia w Konkursie im. Jana Spychalskiego w 1973 i 1977, Nagrodę Stołecznej Rady Narodowej w 1968, nagrodę na wystawie "Bielska Jesień" w 1979, Nagrodę Komitetu Kultury Niezależnej "Solidarność" w 1988. W 1993 był stypendystą Fundacji Pollock-Krasner. Jego prace znajdują się w czołowych kolekcjach muzealnych w kraju oraz w wielu prywatnych w Polsce i za granicą.
Olej, płótno; 130 x 124 cm
Sygnowany p.d.: G.MORYCIŃSKI; na odwrocie: G. MORYCIŃSKI "ZALOTY" | 1998Obraz, wystawiany, reprodukowany:
Grzegorz Moryciński. Malarstwo, Dom Aukcyjny Rempex, XII 1999 - I 2000, s. 33
Lustra ciszy. Malarstwo i poezja Grzegorza Morycińskiego, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, Warszawa, III - IV 2013, il. 35
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie pod kierunkiem profesorów Stanisława Szczepańskiego i Artura Nachta-Samborskiego, uzyskując dyplom u tego drugiego w 1961. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką warsztatową (akwaforta, linoryt) i użytkową (plakat, grafika książkowa). Tworzy figuralne kompozycje, których forma wiele zawdzięcza tradycji kolorystycznej, w jakiej artysta został wykształcony. Pierwszą wystawę indywidualną miał w 1960; odtąd wielokrotnie wystawiał w kraju i za granicą. W okresie stanu wojennego uczestniczył w ruchu kultury niezależnej, wiele wystawiając w kościołach oraz na pokazach prywatnych (wystawa w pracowni Marii Anto, wspólnie z Jarosławem Modzelewskim, Warszawa 1983, wystawa zbiorowa w pracowni Urszuli Brzozowskiej-Strzałeckiej, Warszawa 1984). Był też związany z kręgiem parafii Miłosierdzia Bożego na Żytniej. Zdobył liczne nagrody, m. in. wyróżnienia w Konkursie im. Jana Spychalskiego w 1973 i 1977, Nagrodę Stołecznej Rady Narodowej w 1968, nagrodę na wystawie "Bielska Jesień" w 1979, Nagrodę Komitetu Kultury Niezależnej "Solidarność" w 1988. W 1993 był stypendystą Fundacji Pollock-Krasner. Jego prace znajdują się w czołowych kolekcjach muzealnych w kraju oraz w wielu prywatnych w Polsce i za granicą.