Antoni Kozakiewicz (1841-1929) - malarz, rysownik, autor polichromii kościelnych; uczeń Władysława Łuszczkiewicza i Feliksa Szynalskiego; jako uczestnik powstania styczniowego przebywał w niewoli rosyjskiej; dzięki poparciu Jana Matejki w l. 1868-71 studiował w akademii wiedeńskiej; w 1870 razem z Kotsisem zwiedzał Austrię i Alpy; w 1871 otrzymał stypendium cesarskie w Monachium, gdzie pozostał przez 30 lat; w 1900 roku na 5 lat powrócił do Warszawy, następnie zamieszkał w Szawnicy. Kozakiewicz malował sceny historyczne, pejzaże i portrety. Tworzył obrazy o tematyce rodzajowej, ubarwione folklorem i scenami z życia wsi, Cyganów i Żydów.
Ołówek, papier, wym.: 325 x 250 mm, sygn. oł. p.d.: A. Kozakiewicz 1876. Stan zach.: praca po konserwacji. Stare, sygnowane p.partou z zachowaną nalepką wystawową. Wyst.: Malarstwo Polskie XIX w., Poznań 1932, Muzeum Wielkopolskie.
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiAntoni Kozakiewicz (1841-1929) - malarz, rysownik, autor polichromii kościelnych; uczeń Władysława Łuszczkiewicza i Feliksa Szynalskiego; jako uczestnik powstania styczniowego przebywał w niewoli rosyjskiej; dzięki poparciu Jana Matejki w l. 1868-71 studiował w akademii wiedeńskiej; w 1870 razem z Kotsisem zwiedzał Austrię i Alpy; w 1871 otrzymał stypendium cesarskie w Monachium, gdzie pozostał przez 30 lat; w 1900 roku na 5 lat powrócił do Warszawy, następnie zamieszkał w Szawnicy. Kozakiewicz malował sceny historyczne, pejzaże i portrety. Tworzył obrazy o tematyce rodzajowej, ubarwione folklorem i scenami z życia wsi, Cyganów i Żydów.