Max Haneman studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u L. Wyczółkowskiego oraz T. Axentowicza w latach 1907-1920 z przerwami. Po studiach artystycznych zamieszkał na stałe w Zakopanem, odbywając stamtąd liczne podróże do Egiptu i Palestyny. Haneman malował przede wszystkim pejzaże tatrzańskie i palestyńskie, sceny rodzajowe oraz portrety. W okresie międzywojennym artysta wielokrotnie wystawiał swe prace w Zachęcie w Warszawie, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych Krakowie i we Lwowie, w galeriach Łodzi i Zakopanego. Trzy duże pokazy jego prac odbyły się w roku 1924, 1927 i 1937. Pierwszy i drugi - w Łodzi w ramach stowarzyszenia "Sztuka Podhalańska", trzeci - w sali loży Bnei Brith. Obrazy Maxa Hanemana znajdują się w zbiorach Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie, w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem oraz w kolekcjach prywatnych.
olej, płótno;
93 x 136 cm;
sygnowany i datowany po prawej stronie u dołu: Maks Haneman | Zakopane 23
Max Haneman studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u L. Wyczółkowskiego oraz T. Axentowicza w latach 1907-1920 z przerwami. Po studiach artystycznych zamieszkał na stałe w Zakopanem, odbywając stamtąd liczne podróże do Egiptu i Palestyny. Haneman malował przede wszystkim pejzaże tatrzańskie i palestyńskie, sceny rodzajowe oraz portrety. W okresie międzywojennym artysta wielokrotnie wystawiał swe prace w Zachęcie w Warszawie, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych Krakowie i we Lwowie, w galeriach Łodzi i Zakopanego. Trzy duże pokazy jego prac odbyły się w roku 1924, 1927 i 1937. Pierwszy i drugi - w Łodzi w ramach stowarzyszenia "Sztuka Podhalańska", trzeci - w sali loży Bnei Brith. Obrazy Maxa Hanemana znajdują się w zbiorach Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie, w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem oraz w kolekcjach prywatnych.