Rzeźbiarz niemiecki, brat rzeźbiarza Karla Kowalczewskiego. Uczył się w Akademii berlińskiej w latach 1895-1898. W latach 1899-1906 prezentował swe prace na Wielkich Wystawach Sztuki w Berlinie. Specjalizował się w niewielkich rzeźbach (Germane, Zmęczony pracą, Łuczniczka); wykonywał także popiersia, m.in. Napoleona I, pianisty J. Eisenberga). Prace Kowalczewskiego znajdują się w muzeach Niemieckich (Berlin, Dessau).
Brąz odlewany, cyzelowany, patynowany, cokół szpulowy z zielonego, żyłkowanego marmuru; wys. całk. 37 cm, cokół wys. 10, śr. 11 cm
Sygnatura ryta: P. Kowalczewski.
Rzeźbiarz niemiecki, brat rzeźbiarza Karla Kowalczewskiego. Uczył się w Akademii berlińskiej w latach 1895-1898. W latach 1899-1906 prezentował swe prace na Wielkich Wystawach Sztuki w Berlinie. Specjalizował się w niewielkich rzeźbach (Germane, Zmęczony pracą, Łuczniczka); wykonywał także popiersia, m.in. Napoleona I, pianisty J. Eisenberga). Prace Kowalczewskiego znajdują się w muzeach Niemieckich (Berlin, Dessau).