Był bratem znanego młodopolskiego poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Już jako dziecko wykazywał duże zainteresowanie sztuką, a co najważniejsze – posiadał niemały talent plastyczny. Swoją życiową drogę postanowił zatem związać z tym, co kochał najbardziej. W latach 1875-1886 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Potem chwilowo mieszkał w Wiedniu, gdzie także pobierał lekcje malarstwa, a następnie studiował w Monachium i Paryżu. W latach 1889-1895 wiedzę praktyczną zdobywał na warsztatach u wybitnego mistrza, Jana Matejki. Chociaż pochodził z inteligenckiej rodziny, ożenił się z córką chłopa. Jego wybranką była Anna Mikołajczykowna, która mieszkała w Bronowicach (pod Krakowem). Po ślubie państwo młodzi zamieszkali tam razem w ubogim domu. Mimo zmiany stylu życia, Tetmajer nie porzucił malarstwa i swoich zainteresowań. Wręcz przeciwnie – nadal malował. W 1897 roku został członkiem Towarzystwa Artystów Polskich. Udzielał się również w malarskiej grupie Zero i towarzystwie Polska Sztuka Stosowana.
Tworzył tzw. sceny rodzajowe, pokazywał wiejskie życie, piękne pejzaże, uroki przyrody i tradycyjne obrzędy chłopów. Do najsłynniejszych jego obrazów należą między innymi: „Muzykanci w Bronowicach”, „Wiosna w Bronowicach” czy też „Dorobek. Rodzina artysty”. Nie mniej znane są jego polichromie, które dziś znajdują się w wielu kościołach. Najbardziej znane można zobaczyć w Kaplicy Świętej Trójcy na Wawelu oraz w Kolegiacie Bożego Ciała w Bieczu. Inne jego dzieła znajdują się między innymi w Sosnowcu i Kaliszu.
Włodzimierz Tetmajer zmarł 26 grudnia 1923 roku w Bronowicach. W ukochanej wsi został aż do śmierci.
Olej, tektura; 35 x 45,5 cm
Sygnowany l.d.:Włodzimierz Tetmajer
Na odwrocie drukowana nalepka: Zakład Artystyczny Zygmunta Wałaszka w Krakowie, ul. Floryańska L.39
Był bratem znanego młodopolskiego poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Już jako dziecko wykazywał duże zainteresowanie sztuką, a co najważniejsze – posiadał niemały talent plastyczny. Swoją życiową drogę postanowił zatem związać z tym, co kochał najbardziej. W latach 1875-1886 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Potem chwilowo mieszkał w Wiedniu, gdzie także pobierał lekcje malarstwa, a następnie studiował w Monachium i Paryżu. W latach 1889-1895 wiedzę praktyczną zdobywał na warsztatach u wybitnego mistrza, Jana Matejki. Chociaż pochodził z inteligenckiej rodziny, ożenił się z córką chłopa. Jego wybranką była Anna Mikołajczykowna, która mieszkała w Bronowicach (pod Krakowem). Po ślubie państwo młodzi zamieszkali tam razem w ubogim domu. Mimo zmiany stylu życia, Tetmajer nie porzucił malarstwa i swoich zainteresowań. Wręcz przeciwnie – nadal malował. W 1897 roku został członkiem Towarzystwa Artystów Polskich. Udzielał się również w malarskiej grupie Zero i towarzystwie Polska Sztuka Stosowana.
Tworzył tzw. sceny rodzajowe, pokazywał wiejskie życie, piękne pejzaże, uroki przyrody i tradycyjne obrzędy chłopów. Do najsłynniejszych jego obrazów należą między innymi: „Muzykanci w Bronowicach”, „Wiosna w Bronowicach” czy też „Dorobek. Rodzina artysty”. Nie mniej znane są jego polichromie, które dziś znajdują się w wielu kościołach. Najbardziej znane można zobaczyć w Kaplicy Świętej Trójcy na Wawelu oraz w Kolegiacie Bożego Ciała w Bieczu. Inne jego dzieła znajdują się między innymi w Sosnowcu i Kaliszu.
Włodzimierz Tetmajer zmarł 26 grudnia 1923 roku w Bronowicach. W ukochanej wsi został aż do śmierci.