Studia rozpoczął w 1897 roku dzięki materialnej pomocy Romualda Cisłowskiego, zamożnego ziemianina spod Rypina, w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Jacka Malczewskiego. Uczył się m.in. w pracowniach Leona Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego. Na twórczość artysty szczególny wpływ wywarł ten ostatni; Neuman jest uważany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. "szkoły pejzażowej" Stanisławskiego, któremu zawdzięczał nie tylko biegłość warsztatową, ale i emocjonalny stosunek do przyrody.
Był wrażliwym kolorystą, zwanym "malarzem cieni". Miał bardzo wiele wystaw indywidualnych i uczestniczył w głośnych wystawach zbiorowych w kraju i za granicą (np: Wiedeń 1908, 1911). Pierwsze wystawy miał w Zakopanem (w 1901 r. indywidualna, 1902 - zbiorowa). W 1903 roku miał dużą wystawę (80 prac) w Warszawskim Salonie Aleksandra Krywulta, w latach 1908 i 1911 wystawiał w Warszawskiej Galerii Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, w 1928 r. w Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi.