Zaduma Fauna jest zmienioną kompozycją wcześniejszego dzieła Kazimierza Krzyżanowskiego zatytułowanego Samotność, które zaprezentował artysta w roku 1905 na wystawie w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (J. Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1860-1914, Wrocław, Warszawa, Kraków 1969, s. 181; por.: reprod. obrazu Samotność w zbiorach Działu Zbiory Ikonograficzne i Fotograficzne MNW, nr inw. DI 59232).
Kazimierz Krzyżanowski - malarz, literat; studia artystyczne rozpoczął w Szwajcarii gdzie uczył się u Barthélemy Bodmera i Alberta Grosa, a następnie kontynuował naukę we Włoszech. Po powrocie do kraju zorganizował w Kaliszu wystawę malarstwa współczesnego (1899). W roku 1900 namalował kurtynę dla Teatru Miejskiego w Sieradzu. W tym samym roku objął kierownictwo artystyczne prywatnej galerii sztuki T. Kozaneckiego w Łodzi, którą kierował przez kilka miesięcy. Od 1902 mieszkał w Poznaniu i czynnie włączył się w życie artystyczne miasta - był współorganizatorem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, kierownikiem artystycznym stałej wystawy przy ul. Berlińskiej, na której prezentował również swoje dzieła, autorem sztuki Nerwy i miłość granej na deskach Teatru Miejskiego. W roku 1914 zmuszony przez władze niemieckie do opuszczenia Poznania wyjechał do Warszawy i rozpoczął pracę jako kierownik artystyczno-literacki w tygodniku "Polska Scena i Sztuka" poświęconemu literaturze, teatrowi, muzyce, malarstwu i rze¼bie. Malował pejzaże, kompozycje symboliczne, sceny rodzajowe i prezentował je na wystawach w Łodzi (1896, 1899), Poznaniu (1903) i Warszawie (1901, 1904, 1905).
Olej, płótno;
69,5 x 103 cm
Sygnowany l.d.: Kazimierz Krzyżanowski | 1908
Zaduma Fauna jest zmienioną kompozycją wcześniejszego dzieła Kazimierza Krzyżanowskiego zatytułowanego Samotność, które zaprezentował artysta w roku 1905 na wystawie w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (J. Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1860-1914, Wrocław, Warszawa, Kraków 1969, s. 181; por.: reprod. obrazu Samotność w zbiorach Działu Zbiory Ikonograficzne i Fotograficzne MNW, nr inw. DI 59232).
Kazimierz Krzyżanowski - malarz, literat; studia artystyczne rozpoczął w Szwajcarii gdzie uczył się u Barthélemy Bodmera i Alberta Grosa, a następnie kontynuował naukę we Włoszech. Po powrocie do kraju zorganizował w Kaliszu wystawę malarstwa współczesnego (1899). W roku 1900 namalował kurtynę dla Teatru Miejskiego w Sieradzu. W tym samym roku objął kierownictwo artystyczne prywatnej galerii sztuki T. Kozaneckiego w Łodzi, którą kierował przez kilka miesięcy. Od 1902 mieszkał w Poznaniu i czynnie włączył się w życie artystyczne miasta - był współorganizatorem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, kierownikiem artystycznym stałej wystawy przy ul. Berlińskiej, na której prezentował również swoje dzieła, autorem sztuki Nerwy i miłość granej na deskach Teatru Miejskiego. W roku 1914 zmuszony przez władze niemieckie do opuszczenia Poznania wyjechał do Warszawy i rozpoczął pracę jako kierownik artystyczno-literacki w tygodniku "Polska Scena i Sztuka" poświęconemu literaturze, teatrowi, muzyce, malarstwu i rze¼bie. Malował pejzaże, kompozycje symboliczne, sceny rodzajowe i prezentował je na wystawach w Łodzi (1896, 1899), Poznaniu (1903) i Warszawie (1901, 1904, 1905).