Claude Monet był jednym z pionierów impresjonizmu, rewolucjonizując malarstwo pod względem sposobu przedstawiania światła, koloru i ulotnych chwil. Jego nowatorska technika i podejście do malarstwa, polegające na oddaniu wrażeń zmysłowych, a nie realistycznym odtwarzaniu rzeczywistości, miały ogromny wpływ na rozwój sztuki nowoczesnej.
„Zachód słońca w San Giorgio Maggiore” to jeden z najsłynniejszych obrazów Claude’a Moneta, francuskiego malarza impresjonistycznego. Dzieło powstało podczas jednego z jego pobytów w Wenecji w 1908 roku. W tym czasie Monet, już znany i uznany artysta, był zafascynowany światłem, kolorami i atmosferą tego miasta, co znalazło swoje odzwierciedlenie w serii obrazów, jakie tam stworzył. Ta seria obejmuje inne znane dzieła, takie jak „Pałac Dożów” czy „Grand Canal”. Jak większość impresjonistów, Monet był zafascynowany grą światła i jego wpływem na otoczenie. Monet unika dokładnego odwzorowania szczegółów architektury czy postaci, koncentrując się na impresji, jaką wywołuje zmieniające się światło na wodzie i budowlach.
Obrazy z weneckiej serii Moneta, w tym „Zachód słońca w San Giorgio Maggiore”, są jednymi z jego najbardziej cenionych dzieł na rynku sztuki obok obrazów z serii „Nenufary” czy „Stogi siana”. Z racji swojej rzadkości i wyjątkowej estetyki, osiągają one bardzo wysokie ceny na aukcjach, a ich wartość artystyczna jest niepodważalna.
Prace Moneta znajdują się w najważniejszych muzeach świata, takich jak Musée d’Orsay w Paryżu, National Gallery w Londynie, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku oraz Muzeum Marmottan-Monet w Paryżu, które posiada jedną z największych kolekcji jego dzieł. Muzea i galerie regularnie organizują wystawy poświęcone Monetowi, co podtrzymuje zainteresowanie jego twórczością.
Litografia, papier welinowy o wysokiej gramaturze, 40 x 53 cm w świetle passe – partout o wym. 58 x 70, numerowana ołówkiem 53/250, sygnowana z płyty pod kompozycją „Claude Monet”. Sucha pieczęć l.d.: „S.P.A.D.E.M. Paris” (SPADEM jest francuskim odpowiednikiem polskiego ZAIKS), na odwrociu hologram „verification of authenticity”. Oryginalny certyfikat wydawcy.
Zobacz katalogClaude Monet był jednym z pionierów impresjonizmu, rewolucjonizując malarstwo pod względem sposobu przedstawiania światła, koloru i ulotnych chwil. Jego nowatorska technika i podejście do malarstwa, polegające na oddaniu wrażeń zmysłowych, a nie realistycznym odtwarzaniu rzeczywistości, miały ogromny wpływ na rozwój sztuki nowoczesnej.
„Zachód słońca w San Giorgio Maggiore” to jeden z najsłynniejszych obrazów Claude’a Moneta, francuskiego malarza impresjonistycznego. Dzieło powstało podczas jednego z jego pobytów w Wenecji w 1908 roku. W tym czasie Monet, już znany i uznany artysta, był zafascynowany światłem, kolorami i atmosferą tego miasta, co znalazło swoje odzwierciedlenie w serii obrazów, jakie tam stworzył. Ta seria obejmuje inne znane dzieła, takie jak „Pałac Dożów” czy „Grand Canal”. Jak większość impresjonistów, Monet był zafascynowany grą światła i jego wpływem na otoczenie. Monet unika dokładnego odwzorowania szczegółów architektury czy postaci, koncentrując się na impresji, jaką wywołuje zmieniające się światło na wodzie i budowlach.
Obrazy z weneckiej serii Moneta, w tym „Zachód słońca w San Giorgio Maggiore”, są jednymi z jego najbardziej cenionych dzieł na rynku sztuki obok obrazów z serii „Nenufary” czy „Stogi siana”. Z racji swojej rzadkości i wyjątkowej estetyki, osiągają one bardzo wysokie ceny na aukcjach, a ich wartość artystyczna jest niepodważalna.
Prace Moneta znajdują się w najważniejszych muzeach świata, takich jak Musée d’Orsay w Paryżu, National Gallery w Londynie, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku oraz Muzeum Marmottan-Monet w Paryżu, które posiada jedną z największych kolekcji jego dzieł. Muzea i galerie regularnie organizują wystawy poświęcone Monetowi, co podtrzymuje zainteresowanie jego twórczością.