Malarz związany z lwowskim środowiskiem artystycznym, uczeń krakowskiej SSP (1873-1879), studia kontynuował w Wiedniu i Monachium. W 1885 osiadł we Lwowie, gdzie pracował pod kierunkiem A. Grabowskiego. We Lwowie założył szkołę rysunku dla kobiet, przekształconą w 1891 w ogólną szkołę malarstwa i rzeźby. Z artystą T. Popielem odbył podróż do Wiednia, Pragi, Monachium, Berlina, Kopenhagi i Drezna. Artysta był członkiem zarządu Związku Artystów Polskich we Lwowie, od 1907 był kustoszem Galerii Miejskiej (później Narodowej m. Lwowa) i współautorem pierwszego katalogu zbiorów malarstwa polskiego tej galerii. Regularnie wystawiał w krakowskiej i lwowskiej TPSP, wystawiał również w warszawskiej TZSP, w Monachium i Wiedniu. Początkowo malował głównie portrety i sceny rodzajowe, po roku 1890 tworzył przede wszystkim nastrojowe pejzaże z motywem rozległych jezior i mokradeł. Malował też motywy z Huculszczyzny, Podhala, Pienin, a w późniejszym okresie także z Kaszub i wybrzeża. Pracował przy malarskiej dekoracji Teatru miejskiego we Lwowie, malował polichromie w katedrze w Przemyślu i w kolegiacie w Żółkwi. Wykonywał ilustracje do książek i lwowskich czasopism. Zajmował się także konserwacją obrazów.