Naukę malarstwa rozpoczęła pod kierunkiem L. Stroynowskiego i kontynuowała w prywatnej Szkole Sztuk Pięknych Marii Niedzielskiej w Krakowie. W 1911, podając się za mężczyznę, podjęła studia w monachijskiej ASP nie przyjmującej jeszcze wówczas kobiet w szeregi studentów. Jako członek Stowarzyszenia Artystów Polskich "Rytm" wzięła udział w 1925 w Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu, zdobiąc salę główną polskiego pawilonu zaprojektowanego przez J. Czajkowskiego sześcioma panneau przedstawiającymi "Rok obrzędowy w Polsce". Artystka osiągnęła wówczas spektakularny sukces - otrzymała cztery Grand Prix w działach dekoracji architektonicznej, plakatu, tkaniny i ilustracji książkowej oraz zaszczytne wyróżnienie w dziale zabawkarskim. Urzeczona rodzimym folklorem i piastowską przeszłością artystka trawestowała ludowe motywy nadając kompozycjom rozmach, dynamikę i dekoracyjny rytm.