Oferowany obraz powstał w dojrzałym okresie twórczości Jerzego Nowosielskiego. Artysta oddał w nim tak charakterystyczne dla jego malarstwa transformację perspektywiczną, zawężone kadrowanie przestrzeni, uproszczony modelunek, niemal płaskie formy, zawężenie palety, w tym przykładzie bazujące na kontraście barwnym czerni, brązu, oranżu i jego pochodnych. Tym samym praca wywiera silne emocje na odbiorcy. Obraz staje się odkrywaniem tajemnicy, którą widz wraz z artystą próbuje odkryć.
Obrazy malarza są stylizowane na ikonę, w okresie lat 40. i 50. Nowosielski poszukiwał własnej drogi artystycznej, o czym świadczą prace abstrakcyjne, następnie powroty do figuracji, aby z czasem umiejętnie połączyć te dwie stylistyki. Abstrakcja, którą uprawiał przyniosła jego sztuce nowe możliwości uproszczenia modelunku, wyeksponowanie "rysunkowości", spłaszczenie przestrzeni, dążenie do uogólnienia. Za kulisami jest doskonałym przykładem dojrzałej już twórczości malarza, który bazując na wypracowanym przez siebie kanonie, przekazuje widzom własne postrzeganie sztuki.
Jerzy Nowosielski był wielokrotnym laureatem wielu nagród m.in. Nagrody II (1962) i I stopnia (1973, 1981, 1997) Ministra Kultury i Sztuki, Nagrody im. Władysława Pietrzaka (1967), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1981) czy Medalu św. Marii Magdaleny II stopnia (1985) - najwyższe odznaczenie cerkwi prawosławnej w Polsce, reprezentował też Polskę na Biennale w Wenecji (1956) i w Săo Paulo (1959)
Bibl.: Jerzy Nowosielski, kat. wystawy: Zachęta Państwowa Galeria Sztuki, 21.03-27.04.2003, wyd.: Galeria Starmach, Fundacja Nowosielskich, Kraków 2003
K. Czerni, Nietoperz w świątyni, Warszawa 2011