Fotografie z najnowszej serii prac artysty to na pozór sceny wyjęte ze społecznego reportażu. W rzeczywistości nieco przerysowane i niemal teatralne inscenizacje pieczołowicie reżyseruje we współpracy z aktorami, statystami, przyjaciółmi wywodzącymi się z różnych środowisk. Aranżuje nasycone emocjami sceny, które mogłyby się wydarzyć i równie dobrze mogłyby trafić na strony codziennej prasy. Podobnie jak w swoich wcześniejszych seriach fotograficznych (Pozytywy, 2002-2003; The Gay, Innocent and Heartless, 2008) artysta balansuje na granicy rzeczywistości i fikcji, demonstruje złudność naturalizacji widzenia, nakładanie się na to, co widzimy tego, co pamiętamy z przekazów medialnych. Przykładem możliwości fabrykowania przekazów wizualnych i manipulowania ich odbiorem jest sfotografowana na tle postindustrialnej architektury na poznańskiej Starołęce pełna napięcia scena nosząca znamiona reporterskiej prawdy.
2017
Odbitka żelatynowo-srebrowa, papier matowy, 38,5 x 56 cm; w oprawie (drewniana rama, szkło)
Sygn., dat., tytuł, numer i edycja na odwrocie
Edycja 2/3
Fotografie z najnowszej serii prac artysty to na pozór sceny wyjęte ze społecznego reportażu. W rzeczywistości nieco przerysowane i niemal teatralne inscenizacje pieczołowicie reżyseruje we współpracy z aktorami, statystami, przyjaciółmi wywodzącymi się z różnych środowisk. Aranżuje nasycone emocjami sceny, które mogłyby się wydarzyć i równie dobrze mogłyby trafić na strony codziennej prasy. Podobnie jak w swoich wcześniejszych seriach fotograficznych (Pozytywy, 2002-2003; The Gay, Innocent and Heartless, 2008) artysta balansuje na granicy rzeczywistości i fikcji, demonstruje złudność naturalizacji widzenia, nakładanie się na to, co widzimy tego, co pamiętamy z przekazów medialnych. Przykładem możliwości fabrykowania przekazów wizualnych i manipulowania ich odbiorem jest sfotografowana na tle postindustrialnej architektury na poznańskiej Starołęce pełna napięcia scena nosząca znamiona reporterskiej prawdy.