Fotografie z najnowszej serii prac artysty to na pozór sceny wyjęte ze społecznego reportażu. W rzeczywistości nieco przerysowane i niemal teatralne inscenizacje pieczołowicie reżyseruje we współpracy z aktorami, statystami, przyjaciółmi wywodzącymi się z różnych środowisk. Aranżuje nasycone emocjami sceny, które mogłyby się wydarzyć i równie dobrze mogłyby trafić na strony codziennej prasy. Podobnie jak w swoich wcześniejszych seriach fotograficznych (Pozytywy, 2002-2003; The Gay, Innocent and Heartless, 2008) artysta balansuje na granicy rzeczywistości i fikcji, demonstruje złudność naturalizacji widzenia, nakładanie się na to, co widzimy tego, co pamiętamy z przekazów medialnych. Uprawdopodobnieniem ekspresyjnej sceny z udziałem grupy radykalnych feministek sfotografowanej w lesie w Wilanowie są wchodzące w kadr dłonie robiącego zdjęcie autora.