Jedna z serii 29 prac, będących rodzajem „antyportretów”, kolażowych kompozycji przedstawiających tą samą figurę ludzką „wypełnioną” różną zawartością. Dla artysty były to portrety tych, z którymi nie mógłby się porozumieć, znaleźć wspólnego języka. Na poły żartobliwa i moralizatorska seria portretów budowanych z gazetowych wycinków, fotografii czy odpadków codzienności była grą z językiem, sztuką, literaturą i systemami etycznymi. Znane z codziennego języka zwroty „z głębi serca”, „pełen wątpliwości”, „ma serce z kamienia”, „tylko głupstwa mu w głowie” artysta przekładał na wizualny język wypełnień kolejnych figur.
Prace z serii reprodukowane m.in. w: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005; Nieon I-XLI. Not-Him I-XLI, Galeria Stara, Lublin 1997.
1996
kolaż, fotografia, papier
30 x 24 cm
sygn., tyt., dat. na przodzie
oprawa: czarna, drewniana rama
Jedna z serii 29 prac, będących rodzajem „antyportretów”, kolażowych kompozycji przedstawiających tą samą figurę ludzką „wypełnioną” różną zawartością. Dla artysty były to portrety tych, z którymi nie mógłby się porozumieć, znaleźć wspólnego języka. Na poły żartobliwa i moralizatorska seria portretów budowanych z gazetowych wycinków, fotografii czy odpadków codzienności była grą z językiem, sztuką, literaturą i systemami etycznymi. Znane z codziennego języka zwroty „z głębi serca”, „pełen wątpliwości”, „ma serce z kamienia”, „tylko głupstwa mu w głowie” artysta przekładał na wizualny język wypełnień kolejnych figur.
Prace z serii reprodukowane m.in. w: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005; Nieon I-XLI. Not-Him I-XLI, Galeria Stara, Lublin 1997.