W serii prac dedykowanych Kurtowi Schwittersowi, artystka rozwija rysunkowe komentarze do sformułowanej na początku lat dwudziestych XX wieku koncepcji sztuki jednego z czołowych dadaistów. Labiryntami skomplikowanych, trudnych do odszyfrowania form nawiązuje do dadaistycznej idei Merz, abstrakcyjnej sztuki ze szczątków, robionej " z czego tylko dało się pomyśleć". Jednocześnie precyzyjna konstrukcja jej rysunkowych kompozycji ma odniesienia w swoistej logice przypadkowych i zarazem zdyscyplinowanych wizualnie kolażowych strukturach Schwittersa. W Komentarzach do MERZ artystka kontynuuje swój wcześniejszy dialog z mistrzem dadaistycznego absurdu rozwijany w serii wykonywanych asamblażową techniką obrazów Spóźnione rozmowy z Kurtem Schwittersem (2010).
2012
Rysunek, ołówek, papier czerpany, wym. 30 x 45 cm; w oprawie (drewniana rama, szkło)
Sygn., dat. i tytuł na odwrocie
W serii prac dedykowanych Kurtowi Schwittersowi, artystka rozwija rysunkowe komentarze do sformułowanej na początku lat dwudziestych XX wieku koncepcji sztuki jednego z czołowych dadaistów. Labiryntami skomplikowanych, trudnych do odszyfrowania form nawiązuje do dadaistycznej idei Merz, abstrakcyjnej sztuki ze szczątków, robionej " z czego tylko dało się pomyśleć". Jednocześnie precyzyjna konstrukcja jej rysunkowych kompozycji ma odniesienia w swoistej logice przypadkowych i zarazem zdyscyplinowanych wizualnie kolażowych strukturach Schwittersa. W Komentarzach do MERZ artystka kontynuuje swój wcześniejszy dialog z mistrzem dadaistycznego absurdu rozwijany w serii wykonywanych asamblażową techniką obrazów Spóźnione rozmowy z Kurtem Schwittersem (2010).