Prace z cyklu ikonogramów przedstawiają poddane geometrycznym rozkładom ramy nieistniejących obrazów. Ikonogramy były przykładem podejmowanych przez artystę w latach 70. analitycznych realizacji dotyczących pojęć związanych ze sztuką. Wiązały się z formułowaną wówczas ideą "obrazu nieobecnego obrazu". W abstrakcyjnych, uproszczonych formach Ideogramów, Dłużniewski przekształcał prostokątną ramę - granicę nieobecnego obrazu. Koncepcja Ideogramów z ich "geometrycznym baletem" miała kontynuację w pracy 22 obrazy figuralne (1979) składającej się z 22 fotografii przedstawiających różne konfiguracje działań artysty z ramami obrazów.
Prace z serii Ikonogramy reprodukowane m.in.: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005; Nieprzekupne oko. Galeria Akumulatory 1972 - 1990, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012.
1975
Rysunek, tusz, papier. 32,6 x 49,1 cm podklejone na czarnym kartonie o wym. 49,5 x 69,8; w oprawie (drewniana rama, szkło)
Sygn., dat. i tytuł na przodzie
Prace z cyklu ikonogramów przedstawiają poddane geometrycznym rozkładom ramy nieistniejących obrazów. Ikonogramy były przykładem podejmowanych przez artystę w latach 70. analitycznych realizacji dotyczących pojęć związanych ze sztuką. Wiązały się z formułowaną wówczas ideą "obrazu nieobecnego obrazu". W abstrakcyjnych, uproszczonych formach Ideogramów, Dłużniewski przekształcał prostokątną ramę - granicę nieobecnego obrazu. Koncepcja Ideogramów z ich "geometrycznym baletem" miała kontynuację w pracy 22 obrazy figuralne (1979) składającej się z 22 fotografii przedstawiających różne konfiguracje działań artysty z ramami obrazów.
Prace z serii Ikonogramy reprodukowane m.in.: Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005; Nieprzekupne oko. Galeria Akumulatory 1972 - 1990, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2012.