ANNA FORYCKA-PUTIATYCKA (ur. 1948)
Zajmuje się malarstwem i grafiką. Jej malarstwo nasycone jest ekspresją, kompozycje inspirowane widokami z natury. W swojej twórczości koncentruje się na świetle, kontrapunkcie, melodii, harmonii i kolorze. Dba o jakość faktury. Na uwagę zasługują też monochromatyczne monotypie i akwarele, w których daje się poznać jako mistrzyni nastroju i przemyślnej kompozycji.
Niespokojna dusza Artystki poszukuje ciągle nowych rozwiązań w sztuce. W malarstwie często wyraża to, co jest wspomnieniem dzieciństwa: rzeki, drzewa, pejzaże, ale również inspiruje ją nowoczesność, różnorodność krajobrazu i miejsc odwiedzanych podczas podróży po Europie. Utożsamia się z taką wizją sztuki współczesnej, gdzie artysta odchodzi od modela. Jej pejzaże, nie hołdują zasadzie „mimesis”.
W grafice i malarstwie nie powołuje świata na nowo, ale tworzy wizje wyrażające osobowość Artystki, które pozwalają odbiorcy na chwilę zapomnieć o świecie realnym.
Umiejętności malarskie zdobyła w pracowniach prof. Tadeusza Brzozowskiego Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu.
Jest wieloletnim członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz IAA/A/AP – UNESCO.
Jej prace znajdują się w instytucjach we Francji, Szkocji, Polsce oraz w zbiorach prywatnych. Bierze czynny udział w licznych wystawach (ponad 100) i konkursach w kraju i poza jego granicami.
ANNA FORYCKA-PUTIATYCKA (ur. 1948)
Zajmuje się malarstwem i grafiką. Jej malarstwo nasycone jest ekspresją, kompozycje inspirowane widokami z natury. W swojej twórczości koncentruje się na świetle, kontrapunkcie, melodii, harmonii i kolorze. Dba o jakość faktury. Na uwagę zasługują też monochromatyczne monotypie i akwarele, w których daje się poznać jako mistrzyni nastroju i przemyślnej kompozycji.
Niespokojna dusza Artystki poszukuje ciągle nowych rozwiązań w sztuce. W malarstwie często wyraża to, co jest wspomnieniem dzieciństwa: rzeki, drzewa, pejzaże, ale również inspiruje ją nowoczesność, różnorodność krajobrazu i miejsc odwiedzanych podczas podróży po Europie. Utożsamia się z taką wizją sztuki współczesnej, gdzie artysta odchodzi od modela. Jej pejzaże, nie hołdują zasadzie „mimesis”.
W grafice i malarstwie nie powołuje świata na nowo, ale tworzy wizje wyrażające osobowość Artystki, które pozwalają odbiorcy na chwilę zapomnieć o świecie realnym.
Umiejętności malarskie zdobyła w pracowniach prof. Tadeusza Brzozowskiego Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu.
Jest wieloletnim członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz IAA/A/AP – UNESCO.
Jej prace znajdują się w instytucjach we Francji, Szkocji, Polsce oraz w zbiorach prywatnych. Bierze czynny udział w licznych wystawach (ponad 100) i konkursach w kraju i poza jego granicami.