Magdalena Abakanowicz
Urodziła się w 1930 roku w Falentach k. Warszawy, zmarła 20 kwietnia 2017 roku. Najsłynniejsza polska artystka na międzynarodowej scenie artystycznej. Rzeźbiarka, autorka tkanin i instalacji. Studiowała w Sopocie oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1979 roku otrzymała tytuł profesora w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie w latach 1965-1990 kierowała pracownią gobelinu. Początkowo tworzyła tkaniny z wykorzystaniem nietypowych materiałów, takich jak sznur, sizal i końskie włosie. Stopniowa dominacja walorów fakturowych i przestrzennych doprowadziła ją do reliefu oraz rzeźby w tkaninie (tzw. abakanów), z której zaczęła konstruować aranżacje przestrzenne, realizowane także w plenerze. Jej prace odwołują się do form naturalnych, przede wszystkim postaci ludzkiej. Od wczesnych lat 80. Abakanowicz pracowała głównie w rzeźbie – skupiała się przede wszystkim na postaciach ludzkich, rzadziej zwierzęcych, które łączyła w grupy. Do swych monumentalnych rzeźb wykorzystywała też drewno, metal i kamień. Tworzyła również projekty architektoniczne. Reprezentowała Polskę na Biennale w Wenecji (1980), tworzyła monumentalne realizacje w przestrzeniach publicznych, m.in. Negev w Israel Museum w Jerozolimie (1987) oraz Agora w Grant Park w Chicago (2006). Jej dzieła znajdują się w najsłynniejszych kolekcjach sztuki na świecie, takich jak Metropolitan Museum w Nowym Jorku, Centre Pompidou w Paryżu oraz Stedelijk Museum w Amsterdamie. W maju 2023 roku dobiegnie końca jej wystawa w Tate Modern w Londynie. Prace Magdaleny Abakanowicz w ciągu ostatnich lat biją rekordy na polskim rynku sztuki.
tkanina, żywica, drewno
wys. 66 cm
sygn. ABA 001
Magdalena Abakanowicz
Urodziła się w 1930 roku w Falentach k. Warszawy, zmarła 20 kwietnia 2017 roku. Najsłynniejsza polska artystka na międzynarodowej scenie artystycznej. Rzeźbiarka, autorka tkanin i instalacji. Studiowała w Sopocie oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1979 roku otrzymała tytuł profesora w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie w latach 1965-1990 kierowała pracownią gobelinu. Początkowo tworzyła tkaniny z wykorzystaniem nietypowych materiałów, takich jak sznur, sizal i końskie włosie. Stopniowa dominacja walorów fakturowych i przestrzennych doprowadziła ją do reliefu oraz rzeźby w tkaninie (tzw. abakanów), z której zaczęła konstruować aranżacje przestrzenne, realizowane także w plenerze. Jej prace odwołują się do form naturalnych, przede wszystkim postaci ludzkiej. Od wczesnych lat 80. Abakanowicz pracowała głównie w rzeźbie – skupiała się przede wszystkim na postaciach ludzkich, rzadziej zwierzęcych, które łączyła w grupy. Do swych monumentalnych rzeźb wykorzystywała też drewno, metal i kamień. Tworzyła również projekty architektoniczne. Reprezentowała Polskę na Biennale w Wenecji (1980), tworzyła monumentalne realizacje w przestrzeniach publicznych, m.in. Negev w Israel Museum w Jerozolimie (1987) oraz Agora w Grant Park w Chicago (2006). Jej dzieła znajdują się w najsłynniejszych kolekcjach sztuki na świecie, takich jak Metropolitan Museum w Nowym Jorku, Centre Pompidou w Paryżu oraz Stedelijk Museum w Amsterdamie. W maju 2023 roku dobiegnie końca jej wystawa w Tate Modern w Londynie. Prace Magdaleny Abakanowicz w ciągu ostatnich lat biją rekordy na polskim rynku sztuki.