SEBASTIAN TRZOSKA (ur. 1990)
Artysta wizualny. W swojej praktyce artystycznej zajmuje się głównie interdyscyplinarnym charakterem rysunku jako języka wypowiedzi oraz refleksją nad statusem samego medium i procesu twórczego w kontekście przestrzeni codzienności, wypełniającej się coraz większą ilością informacji.
W 2023 roku obronił tytuł doktora na Wydziale Malarstwa i Rysunku na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Pracuje jako asystent w XIII Pracowni Rysunku, prowadzonej przez dr. hab. Adama Nowaczyka oraz współprowadzi z mgr Anną Eichler zajęcia z rysunku i malarstwa dla ścieżki anglojęzycznej na Wydziale Sztuki Nowych Mediów w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie.
Prace z cyklu PIXEL to „puste” snapshoty. Nawiązują do niemożliwej do powstrzymania produkcji cyfrowych informacji - hiperstymulujących doświadczeń i krótkotrwałych uniesień. W świecie nieustannej stymulacji wszystkie doświadczane w danej chwili bodźce unieważniają się w momencie ich oddziaływania. Znikają, by ustąpić miejsca kolejnym, gdyż na horyzoncie wyłaniają się następne wraz z obietnicą pobudzającej i emocjonalnej reakcji. Tak opisane zjawisko określa się dziś niekiedy jako wszechogarniający nadmiar rzeczywistości.
Akwarela na desce,
30x30 cm
Dar od artysty
SEBASTIAN TRZOSKA (ur. 1990)
Artysta wizualny. W swojej praktyce artystycznej zajmuje się głównie interdyscyplinarnym charakterem rysunku jako języka wypowiedzi oraz refleksją nad statusem samego medium i procesu twórczego w kontekście przestrzeni codzienności, wypełniającej się coraz większą ilością informacji.
W 2023 roku obronił tytuł doktora na Wydziale Malarstwa i Rysunku na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Pracuje jako asystent w XIII Pracowni Rysunku, prowadzonej przez dr. hab. Adama Nowaczyka oraz współprowadzi z mgr Anną Eichler zajęcia z rysunku i malarstwa dla ścieżki anglojęzycznej na Wydziale Sztuki Nowych Mediów w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie.
Prace z cyklu PIXEL to „puste” snapshoty. Nawiązują do niemożliwej do powstrzymania produkcji cyfrowych informacji - hiperstymulujących doświadczeń i krótkotrwałych uniesień. W świecie nieustannej stymulacji wszystkie doświadczane w danej chwili bodźce unieważniają się w momencie ich oddziaływania. Znikają, by ustąpić miejsca kolejnym, gdyż na horyzoncie wyłaniają się następne wraz z obietnicą pobudzającej i emocjonalnej reakcji. Tak opisane zjawisko określa się dziś niekiedy jako wszechogarniający nadmiar rzeczywistości.