Kolekcja prywatna, do której należy przedstawiona praca jest zbiorem różnorodnych fotografii z lat 1973–2000. Znajdują się w nim zdjęcia grupowe, portrety i inne kadry dokumentujące życie towarzyskie i artystyczne, którego częścią był Rytka. Częstą ingerencją artysty w te kadry był gest domalowania, dopisania, podkolorowania fragmentów fotografii. Fotografia powstała podczas otwarcia wystawy Zygmunta Rytki Kolekcja prywatna w Małej Galerii ZPAF-CSW, 10.05.1988.
ZYGMUNT RYTKA (1947–2018)
Artysta intermedialny. Czerpał z tradycji neoawangardowej, posługiwał się fotografią, tworzył instalacje. Członek ZPAF. W latach 70. realizował filmy eksperymentalne, w latach 80. zajmował się sztuką wideo. Od lat 80. związany z łódzkim środowiskiem niezależnym, początkowo Kulturą Zrzuty, potem Galerią Wschodnią, a także z Galerią FF w Łodzi. Od początku lat 70. wykonywał prace analityczne nawiązujące do tradycji konceptualnej, w których atrakcyjność wizualna sfotografowanej wody skontrastowana została z badaniem krótkiego odcinka czasu. W tym samym okresie interesował go problem manipulacji związany z obrazem telewizyjnym. Kolejnymi ważnymi realizacjami artysty były prace z wystawy Ciągłość nieskończoności (1983), ukazujące chęć zmierzenia się, a nawet panowania nad naturą, której nie można skodyfikować i ujarzmić. W okresie istnienia Kultury Zrzuty wykonywał dowcipne prace do „Tanga” oraz krótkie filmy. Od początku XXI w. wystawiał instalacje, które były podsumowaniem jego twórczych osiągnięć. Otrzymał wiele nagród, m.in.: dyplom i medal ZPAF (1997), medal XX-lecia MHF w Krakowie (2007), Nagrodę Specjalną Ministra Kultury (2007), Srebrny Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009), Nagrodę im. Katarzyny Kobro (2011). Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Galerii Studio w Warszawie, Kolekcji Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych w Olsztynie, Kolekcji Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Artoteki w Zielonej Górze, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, a także w kolekcjach prywatnych.
odbitka żelatynowo-srebrowa z ręcznym malunkiem na przodzie, 14,5 x 23 cm
pieczęć autorska „Zygmunt Rytka / kolekcja prywatna / private collection” na przodzie
unikat
vintage
Kolekcja prywatna, do której należy przedstawiona praca jest zbiorem różnorodnych fotografii z lat 1973–2000. Znajdują się w nim zdjęcia grupowe, portrety i inne kadry dokumentujące życie towarzyskie i artystyczne, którego częścią był Rytka. Częstą ingerencją artysty w te kadry był gest domalowania, dopisania, podkolorowania fragmentów fotografii. Fotografia powstała podczas otwarcia wystawy Zygmunta Rytki Kolekcja prywatna w Małej Galerii ZPAF-CSW, 10.05.1988.
ZYGMUNT RYTKA (1947–2018)
Artysta intermedialny. Czerpał z tradycji neoawangardowej, posługiwał się fotografią, tworzył instalacje. Członek ZPAF. W latach 70. realizował filmy eksperymentalne, w latach 80. zajmował się sztuką wideo. Od lat 80. związany z łódzkim środowiskiem niezależnym, początkowo Kulturą Zrzuty, potem Galerią Wschodnią, a także z Galerią FF w Łodzi. Od początku lat 70. wykonywał prace analityczne nawiązujące do tradycji konceptualnej, w których atrakcyjność wizualna sfotografowanej wody skontrastowana została z badaniem krótkiego odcinka czasu. W tym samym okresie interesował go problem manipulacji związany z obrazem telewizyjnym. Kolejnymi ważnymi realizacjami artysty były prace z wystawy Ciągłość nieskończoności (1983), ukazujące chęć zmierzenia się, a nawet panowania nad naturą, której nie można skodyfikować i ujarzmić. W okresie istnienia Kultury Zrzuty wykonywał dowcipne prace do „Tanga” oraz krótkie filmy. Od początku XXI w. wystawiał instalacje, które były podsumowaniem jego twórczych osiągnięć. Otrzymał wiele nagród, m.in.: dyplom i medal ZPAF (1997), medal XX-lecia MHF w Krakowie (2007), Nagrodę Specjalną Ministra Kultury (2007), Srebrny Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009), Nagrodę im. Katarzyny Kobro (2011). Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Galerii Studio w Warszawie, Kolekcji Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych w Olsztynie, Kolekcji Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Artoteki w Zielonej Górze, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, a także w kolekcjach prywatnych.